نوشته شقایق نصر،هنرجوی مدرسه‌آرتسنس
رادنی اسمیت « Rodney Smith» در سال 1947 در منهتن به دنیا آمد. پدرش یک تولید کننده لباس و مادرش خانه‌دار بود. او از دانشگاه ویرجینیا فارغ التحصیل شد و سپس در دانشگاه ییل به تحصیل در رشته الهیات پرداخت. او در سال 1968 در طی بازدیدی از موزه هنرهای معاصر به عکاسی علاقمند شد و به گفته خودش عکاسی برای او روشی برای بیان احساسات و گریز از کنترل‌های پدرش بود. او معتقد بود هرگز در چشم پدرش به اندازه کافی خوب نبوده است و از عکاسی به عنوان مفری برای گریز از شرایطی که داشت، استفاده کرده است. وقتی به عکس‌های او نگاه می‌کنید صحنه‌هایی از فیلمهای تیم برتون در ذهنتان تداعی می‌شود و فکر می‌کنید احتمالن رادنی اسمیت و جانی دپ می‌توانستند دوستان خوبی برای یکدیگر باشند.
در ابتدا تمرکز رادنی اسمیت بر عکاسی منظره بود و اولین کتاب خود را تحت عنوان در سرزمین نور “In the Land of Light” با تمرکز بر مناظر و مردمان به چاپ رساند. در میانه دهه 1980 وارد فعالیت تجاری با شرکت Northrop یک شرکت صنایع دفاعی فعال در زمینه هواپیماهای ارتشی شد که البته در آنجا به اسمیت اجازه نمی‌دادند از محصولات جدیدشان عکاسی کند و این پروژه فقط به ثبت تصاویر بسیاری از مدیران اجرایی محدود شد. او بعدها اذعان داشت عکاسی را برای فرار از پدرش آغاز کرده است اما در کنار این مدیران اجرایی بسیار احساس راحتی و به‌خوبی آنها را درک می‌کرده و به نوعی احساس پیش‌آشنایی با آنها داشته است. البته که ارتباط اسمیت با پدرش زمانیکه او به عکاسی مد روی آورد، به ارتباط قوی‌تری تبدیل شد.
رادنی اسمیت درطی 45 سال فعالیت هنری خود نوعی نگاه ویژه را به وجود آورده است. در هریک از ترکیب‌بندیهای هنرمندانه‌اش، او مخاطب را از هیاهوی زندگی مدرن می‌رباید و به سرزمین رویایی می‌برد که بی شباهت به داستان آلیس در سرزمین عجایب نیست و از مخاطب می‌خواهد تا او را به درون سوراخ خرگوش دنبال کند و به جهانی فانتزی وارد شود که همه جا در دسترس نیست و در نهایت هدف او آن است که ما را برانگیزد تا به نسخه بهتری از خود تبدیل شویم.
قاب‌های یک در یک مربعی او اغلب ادیت نمی‌شدند و زیبایی و طنز کارهایش موجب می‌شد تا علاوه بر دنیای هنر در بخش فشن و شرکت‌های تجاری نیز مخاطبان و مشتریان خود را داشته باشد.