نوشته حنانه نیک‌پی هنرجوی مدرسه آرتسنس
تچینگ هشیه که در پرفورمنس قبلی خود به مدت یک سال در قفسی کوچک زندانی بود و سال بعد تحت فشارهای روانی و فیزیکی شدید ناشی از آن، آسوده نخوابید و زندگی نکرد، برای سومین پرفورمنسش تصمیم می‌گیرد به مدت یک سال وارد هیچ بنایی نشود و زیر هیچ سقفی نرود؛ نه خانه، نه ماشین، نه قطار، نه کشتی و نه حتی چادر. این اجرا با نام «قطعه فضای باز» از سال 1981 تا 1982 انجام شد و تنها چیزی که هشیه را از بی‌خانمان‌های اطرافش متمایز می‌کرد کوله‌ای بود که بر پشت داشت و روی آن قوانین پرفورمنسش نصب شده بود.