مسافر دنیای خیالی
درباره رادنی اسمیت و آثارش - قسمت دوم
نوشته شقایق نصر،هنرجوی مدرسه‌آرتسنس
بسیاری از آثار رادنی اسمیت « Rodney Smith» به صورت سیاه و سفید و با استفاده از مناظر بی‌نظیر و مدلهای شوخ‌طبع و بازیگوش ایجاد شده‌اند. او به‌ندرت از نور مصنوعی در کارهایش استفاده می‌کرد اما به وضوح مشخص است که هایلایتهای تند و تیز و سایه‌های تیره از المانهای مورد علاقه‌اش محسوب می‌شوند. او هرگز از مدلهایش نمی‌خواست که لبخند بزنند. چتر، کلاه‌های بزرگ زنانه و مردانه که صورت سوژه‌ها را می‌پوشانند از دیگر عناصر شاخص و رایج در عکس‌های اسمیت هستند.
در بسیاری از عکس‌ها مخاطب از پشت به سوژه‌ها می‌نگرد و صورت آنها را نمی‌بیند حتا اگر سوژه‌ها رو به مخاطب باشند، اغلب کلاه‌ها و عینک‌های بزرگ صورت سوژه را می‌پوشانند و بنظر می‌رسد این روش، استراتژی اسمیت برای خلق فضایی رمز آلود در کارهایش بوده است.
سوژه‌های او اغلب مسافران تنهای یک دنیای فانتزی هستند و شما در مراحل مختلف این سفر با آنها رو‌برو می‌شوید. گاهی در اسکله و بندرگاه به انتظار نشسته‌اند، گاه سوار بر اسب، قایق، بالن و بال‌های هواپیما دیده می‌شوند و گاهی هم با ذره بینی در دست و یا در میان سبزه‌ها اغلب به تنهایی دنبال ورودی این جهان فانتزی می‌گردند.
اگر هیچ یک از این تلاش‌ها موفقیت آمیز نبود، بر مبل رنگینی می آرامند و چای می‌نوشند و یا خواب یا کتاب را به عنوان ابزاری برای ورود به این دنیای خیالی بر می‌گزیند.
و هر زمان هم که موفق شوند به درون این دنیای خیالی راه یابند رضایت خود را با پرش‌هایی فارغ‌البال نشان می‌دهند.
شخصیت‌های آثار اسمیت همیشه هم تنها نیستند و در بعضی عکس‌ها همراهانی دارند. گاهی به شکار پروانه مشغولند و گاهی در دنیای خیال ماهیگیری می‌کنند. گاهی برادران دوقلو هستند و گاه زوج‌هایی عاشق.
اما حتا دنیای دوست داشتنی این زوج‌ها نیز دنیای ویژه‌ایست. از معروف‌ترین عکس‌های اسمیت تصویر زوج عاشقی است که برفراز یک تاکسی در میان سه لاین از تاکسی‌هایی که توسط اسمیت اجاره شدند تا ترافیک دیوانه کننده شهرهای امروزی را به تصویر بکشند، فارغ از هر دغدغه ای در این دنیای پر آشوب یکدیگر را می‌بوسند.
برخی منتقدان هنری معتقدند که کارهای اسمیت به دلیل درک هوشمندانه او از نورطبیعی و عملکرد فیلم، تحت تاثیر انسل آدامز و یا حتا نقاش سورئالیست بلژیکی René Magritte قرار دارد، اما بسیاری نیز سبک او را منحصر به فرد و غیر قابل مقایسه با سایر هنرمندان می‌دانند. اما بنظر می‌رسد او که شاید به دلیل چالش‌هایی که در زندگی شخصی با پدرش داشته نتوانسته‌است در دنیای واقعی و پیش چشم او حس پذیرش و تاییدی را که به دنبال آن بوده بیابد، دنیای خیالی خود را بنا نهاده و مخاطبانش را با هر بضاعتی از رویاپردازی که دارند به یک ضیافت شگفت انگیز دعوت می‌کند تا نگاهی به دنیای خیالی او بیاندازند و به مخاطب اطمینان می‌دهد که اگر جرات کنید و به این دنیای خیالی نگاه کنید، از این کار پشیمان نخواهید شد.