نانسی هولت متولد آوریل ۱۹۳۸ در ماساچوست آمریکا است. وی در رشته زیست شناسی تحصیل کرده و در سال ۱۹۶۰ به نیویورک نقل مکان کرد تا به عنوان دستیار ویراستار ادبی در مجله «Harper’s Bazaar» مشغول کار شود، در همان سال با هنرمندی به نام رابرت اسمیتسون ملاقات کرد، آن ها در سال ۱۹۶۳با یکدیگر ازدواج کردند و سرانجام نانسی هولت در فوریه ۲۰۱۴ از دنیا رفت.
هولت فعالیت هنری خود را به عنوان عکاس و ویدیو آرتیست، با همکاری هنرمند دیگری به نام ریچارد سرا در پروژه «بومرنگ-۱۹۷۳» آغاز کرد. او کار خودش را در حوزه‌های مجسمه سازی و اینستالیشن گسترش داد اما شهرت او بخاطر کارهای شگفت انگیز و عظیمش در حیطه لند آرت است.
لند آرت که به نوعی زیر مجموعه کانسپچوال آرت محسوب می‌شود در دهه ۱۹۶۰-۱۹۷۰ در اعتراض به تجارت بی‌رحمانه‌ی هنر در آمریکا، ظهور کرد.
مانند آثار مکان محور
چارلز پتیلون، آثار
«لند آرت- Aand Art» یا
«Earth Art» بر روی زمین هایی با چشم انداز بسیار پهناور ساخته می‌شوند و هنرمند، محل اجرا را به شکل مجسمه و ساختار مورد نظرش حجاری کرده و شکل داده و از متریال های طبیعی مانند چوب و سنگ در کارش بهره می جوید. از آنجا که بازدید از لند آرت فقط برای افراد کمی مقدور می گردد، عموما با کمک عکس ها و نقشه هایی که توسط هنرمند تهیه شده است در گالری ها نیز به نمایش در می آیند.
توجه هولت غالبن حول موضوعاتی مانند نجوم، و نحوه درک مردم از زمان و مکان بوده است، همانطور که خودش نیز درمورد «sun tunnels» میگوید: این یک وارونگی از رابطه آسمان و زمین است که آسمان را به زمین می آورد. تونل‌های بتنی این لند آرت هم زمان سایبانی برای فرار بازدیدکنندگان از گزندگی آفتاب است و هم به وسعت بیابان نظم می دهد تا به آرامی شما را مجاب کند به خورشید و تغییراتش در زمان توجه کنید.
رد پای نجوم و کیهان در اکثر کارهای او مشهود است، آنچنان که در «solar web» اقیانوس را بوسیله شبکه ای از لوله ها با خورشید و دیگر سیارات در ارتباط قرار می داد به گونه ای که انقلاب تابستانی و زمستانی را نیز مشخص می کرد.
می توان گفت آثار او با محیط ترکیب شده و اصولا هیچ وقت جدا از آن نبوده بلکه این دو مکمل یکدیگرند و این کاربرد دقیق لند آرت است. مانند آنچه در «Dark star park» می بینیم که درواقع قسمتی از یک پروژه بزرگ بازسازی شهری است. هولت در این اثر صرفن به دنبال خلق یک مجسمه زیبا نبوده بلکه با ظرافت یک فضای تعامل شهری را با هنرش درهم آمیخته و مردم به وسیله هنر نانسی هولت لحظاتی از شلوغی شهر دور می شوند. متریال بکار رفته، «Dark star park» را بیشتر به محیطش پیوند میدهد، چرا که به کلی از آنچه در محیط شهری یافت می شود مانند مخلوط سیمان و ماسه، آسفالت، تونل های بتنی پیش ساخته و میلگرد ساخته شده است. او همچنین بوسیله کره هایی که یادآور اجرام آسمانی‌اند مقیاس بیکران کیهان را به مقیاس انسانی بازمی‌گرداند.
نانسی هولت علاوه بر استفاده از پتانسیل و ویژگی سایت‌ها برای نمایش رخدادهای نجومی و پیوند و آن به عنصر طلایی زمان، مکان های دور افتاده و عمومن از دست رفته را برای حیات انسان بازیابی کرده است. اما با نگاهی عمیق‌تر در بیشتر آثار او که حتا منجر به ثبت تصاویر شگفت انگیزی شده است، این سوال ذهن را مشغول می سازد که او به راستی زیبایی های طبیعت را قاب گرفته است یا در آنچه که در چشم هر بیننده ای منحصر بفرد می بود مداخله کرده است؟
اگر این مطلب را دوست داشتید پیشنهاد می‌کنیم مقاله اینجا پاریس نیست را هم بر روی وبسایت مدرسه آرتسنس مطالعه کنید.