“Counting memories “
درباره اثر اخیر چیهارو شیوتا

 

اثر اخیر‌ Chiharu Shiota با نام “Counting memories “ اینستالیشنی  "مکان-ویژه"  است که در موزه  Muzeum Śląskie درشهر Katowice کشور لهستان که با  الهام از گذشته‌ی مکانی که اکنون گالری در آن بر پا شده در سال 2019 ، طراحی و به نمایش در آمد. Katowice شهری است که از دیرباز روایت‌هایش با معادن غنی ذغال سنگ آن گره خورده و اکنون سالن جدید موزه Śląskie بر یکی از آن معادن بنا شده‌است.

با ورود به فضای گالری ، انبوهِ شبکه ی 375 کیلومتری کاموا‌های سیاه شما را در بر گرفته و برای ورود به دنیای ساخته شده هنرمند فرا می‌خواند.درست مانند اثر Internal Lines و اغلب آثار دیگر او متریال اصلی به کار گرفته شده در این کار هم نخ است. حجم سیاهِ عظیمی از نخ که از سقف تا به روی نُه میز چوبی قدیمیِ متفاوت از هم که در محیط چیده شده‌اند کش می‌آید. این رشته‌های درهم‌تنیده سیاه شاید نماینده جهان ذهنی و فردی ماست که به میزِ افکار و اندیشه ما متصل شده؛ افکار و اندیشه‌ای که هویت من است و " چون می‌اندیشم پس هستم". جهانی بی انتها در تاریکی و تعلیق که چون شب، اعدادی سفید رنگ در پهنه آن مثل ستارگانی بی شمار گرفتار‌شده بنظر می‌آیند.اعدادی که شیوتا می‌خواهد توجه ما را به آنها و رابطه‌شان با زندگی، تاریخ و افکار ما جلب کند. میز تحریر، ابزار یا مکانی که یاد آور ایستایی و تامل است، گویی در انتظار ما برای لحظه‌ای درنگ هستند.

بر هر میز تلّی از کاغذ ها چیده شده که در هر کدام سوالی هست تا مخاطب در این فضا بیشتر به نقش اعداد در زندگی بیاندیشد :

 

" چه عددی برایتان معنای خاصی دارد ؟"

 " آیا اعداد هویت ما را به ما میگویند؟"   

" چند تا خاطره داری؟"

" چه تعداد ستاره در دنیا وجود دارد؟ "

 "مهم ترین عدد کدام است؟"

 " آیا اعداد راستگو هستند؟ "

  "وجه اشتراک ما بعنوان انسان چیست؟"

 " چرا اعداد و خاطرات بهم مرتبط اند؟ "    

 

این جهان دسته بندی شده، جهانی که در آن هستی‌ها با اعداد و ارقام نشانی داده می‌شوند ، به یاد آورده می‌شوند و همه چیز به آمار و کمیت‌ها بستگی دارد شاید تجسم زندگی احتمالن سیاه از ذغال مردمانیست در گذشته های نه چندان دور که برای صاحبان معدن صرفن تعدادی ! کارگر بوده اند که برای آنها مقدار زیادی ثروت به بار می آوردند و کیفیت این کارگری و کیفیت زیست او خالی از اهمیت در توجه به تعداد ایشان فدا شد. تا هستند ارقامی هستند و چون می روند باز هم ارقامی از دست رفته‌اند که باید جبران شوند.

او در بخشی از مصاحبه‌اش میگوید : "من از تاریخ غنی Katowice الهام گرفته بودم. من می‌خواهم بوسیله هنرم با بیننده ارتباط برقرار کنم و معتقدم که همه ما به هم متصل و مرتبطیم، می‌خواستم یک ارگانیسم جهانی ایجاد کنم که این احساس را منعکس کند. تمام تاریخ ما توسط اعداد جمع آوری شده است.این چیزیست که همه ما در آن مشترکیم، من معتقدم  همه ما یک جهان درونی داریم و من می خواهم این جهان را با جهان خارج ارتباط دهم." 

 

در پایان باید یادآور شد که در دنیای پلی فونیک هنر معاصر پاسخی یکّه به پرسشگری هنرمند وجود ندارد و هیچ یگانه خوانشی بر دیگری ارجح نیست چرا که هیچ حقیقت واحدی  برای جهان متصور نیستند.دوران معاصر هنر شاید دموکراتیک‌ترین و فردگرایانه ترین اعصار برای هنر باشد.