ترجمه از الهه دوستی هنرجوی مدرسه عکاسی آرتسنس
آنچه در این مقاله می‌خوانید:
کنسرت، نمایش رقص، نمایش موزیکال، درام، همه اینها موضوعاتی از دنیای شگفت‌انگیز و بی‌نهایت عکاسی صحنه هستند. در این مقاله، تمرکز ما بیشتر بر روی عکاسی تئاتر Theater Photography خواهد بود هر چند می‌توان از نکاتی که در اینجا مطرح می‌شود برای عکاسی از انواع دیگر اجراهای زنده مانند کنسرت‌ها، نمایش‌های خیابانی، عکاسی سینما و رویدادهای مشابه دیگر نیز استفاده کرد.
ما در این مقاله ابتدا درباره تجهیزات مورد نیاز و نحوه شروع عکاسی تئاتر صحبت می‌کنیم. در ادامه به نکاتی در مورد عکاسی تئاتر اشاره می‌کنیم که فقط عکاسان حرفه‌ای در این زمینه آنها را می‌دانند و اینکه چرا عکاسی تئاتر‌های مختلف می‌تواند چالش‌های منحصر به فردی ایجاد کند و در پایان در مورد قوانین و آداب این سبک از عکاسی صحبت و به بعضی از سؤالات متداول در زمینه عکاسی تئاتر پاسخ می‌دهیم.
عکاسی تئاتر یا عکاسی صحنه یا عکاسی نمایش یک ژانر عکاسی است که تصاویری از اجرای بازیگران را در همان لحظه ثبت می‌کند. گروه‌های تئاتر گاهی جلسات عکاسی رسمی ترتیب می‌دهند که در آن بازیگران با لباس‌های صحنه برای اهداف تبلیغاتی یا آرشیوی ژست می‌گیرند. امادر بیشتر اوقات، عکاسی تئاتر در حین اجرای آن انجام می‌شود.
از این نظر، عکاسی تئاتر شبیه عکاسی خبری یا عکاسی مستند است چرا که هر دو رویدادهای واقعی را در حین وقوع ثبت می‌کنند. با این حال، عکاسی تئاتر امکان تفسیر شخصی و بیان هنری بیشتری را نسبت به بسیاری از گونه‌های دیگر عکاسی فراهم می‌کند.
پس در واقع چالش اصلی در عکاسی تئاتر در ایجاد تعادل بین انتخاب‌های هنری (مانند ترکیب‌بندی عکس یا سبک عکاسی) با نیاز به مستندسازی عینی اجرا نهفته است.
هرچند خلاقیت در ثبت تصاویر منحصر به فرد و جذاب همیشه ارزشمند است، اما به یاد داشته باشید که هدف اصلی عکاسی تئاتر مستند کردن اجرا به گونه‌ای است که کارگردان و سایر سازندگان آن در طراحی کرده‌اند و شما باید به دیدگاه خلاقانه آنها احترام بگذارید. بعلاوه عکسهای تئاتر اغلب برای تبلیغ آن و یا انتشار مطبوعاتی استفاده می شوند. بنابراین، آنها باید صادقانه به مردم نشان دهند که چه انتظاری می‌توانند از آن نمایش داشته باشند.
یکی از راه‌های شروع عکاسی تئاتر ، شرکت در یک دوره آموزشی است. اگر به کار کردن با دوربین خود مسلط هستید و اطلاعات کاملی در این زمینه دارید، کلاس عکاسی سینما در مدرسه عکاسی آرتسنس می‌تواند شروع خوبی برای شما در این مسیر باشد اما اگر به اندازه کافی دوربینتان و ویژگی‌های آن را نمی‌شناسید، ما پیشنهاد می‌کنیم که در ابتدا با شرکت در
کلاس عکاسی مقدماتی، در این زمینه به تسلط کامل رسیده و بعد از آن
کلاس عکاسی سینما را انتخاب کنید. شرکت در این کلاس‌ها می‌تواند مهارت‌ها و دانش لازم در این زمینه را در اختیارتان قرار دهد. ضمن اینکه با توجه به مباحثی که در کلاس عکاسی سینما مطرح می‌شود و همچنین سابقه درخشان استاد این کلاس، شما با انتخاب آن با یک تیر دو نشان می‌زنید؛ هم عکاسی سینما یاد می‌گیرید و هم عکاسی تئاتر.بعلاوه با حضور در این کلاس‌ها می‌توانید یک شبکه ارتباطی در این زمینه بسازید که در حرفه شما ضروری خواهد بود.
در نهایت، اگر هنرجوی خوبی باشید اساتید ما ممکن است فرصت‌های کارآموزی هم ارائه دهند یا به دلیل ارتباط با گروه‌های سازنده فیلم یا تئاتر، می‌توانند به شما در به دست آوردن تجربیات واقعی کمک کنند.
امکان دیگری که وجود دارد این است که به عنوان دستیار یک عکاس حرفه‌ای کار کنید. البته شاید این اتفاق چندان آسان نباشد، زیرا همه عکاسان صحنه با دستیار کار نمی‌کنند.با این حال، می‌توانید پیشنهاد دهید که در حین یک اجرا به عنوان دوربین دوم کار کنید یا در استودیو به پردازش و آرشیو تصاویر کمک کنید.
یک روش بسیار فعالانه برای شروع، رفتن به مدارس تئاتر یا یک تئاتر محلی است.آنها معمولن بودجه‌ای برای استخدام یک عکاس رسمی ندارند.بنابراین خوشحال می‌شوند که شما را به تمرین‌هایشان راه دهند و شما هم می توانید در ازای تحویل چند عکس به آنها خودتان هم در یک اجرای واقعی،تمرین کنید.
زمانی که شروع به ساخت یک پورتفولیو حرفه‌ای و گسترش شبکه ارتباطی خود کنید، پیدا کردن کارهای بیشتر برایتان آسان‌تر خواهد شد.
تجهیزات لازم برای عکاسی تئاتر
برخلاف تصور خیلی از افراد، شما برای عکاسی تئاتر به تجهیزات گران‌قیمت زیادی نیاز ندارید. برای انجام اینکار فقط به یک دوربین و بسته به نوع عکاسی که می‌خواهید انجام دهید به یک یا چند لنز سریع (منظور لنزهای دارای دیافراگم باز است) نیاز دارید. در این ژانر هیچ نیازی به سه‌پایه، نور و تجهیزات دیگری که ممکن است در ژانرهای عکاسی دیگر لازم باشند، نیست.
از آنجایی که در زمان عکاسی از صحنه معمولن در وضعیت‌های کم‌نور کار می‌کنید، دوربین فول‌فریم می‌تواند انتخاب بهتری برای شما باشد.استفاده از دوربین فول‌فریم به شما این امکان را می‌دهد تا با مقادیر بالاتر ISO کار کنید و ضمن آن، بالاترین کیفیت تصویر را حفظ کنید.
البته، از دوربین‌های قطع متوسط هم می‌توان برای عکاسی تئاتر استفاده کرد. فقط بهتر است دوربینی انتخاب کنید که در نور کم و ایزو بالا عملکرد خوبی داشته باشد. برای یک لنز و دیافراگم مشخص، سنسور کوچکتر عمق میدان بیشتری نسبت به یک دوربین فول فریم به شما می‌دهد و این می‌تواند به شما کمک کند که تعداد عکسهای با فوکوس نامناسب را کاهش دهید.البته یک سیستم فوکوس خودکار خوب هم در عکاسی تئاتر اهمیت زیادی دارد.
برخی از عکاسان هم دوست دارند در زمان انجام عکاسی متوالی تعداد فریم در ثانیه بالا داشته باشند، اما این یک الزام نیست. خیلی از حرفه‌ای‌ها اگر از قبل فرصتی برای آشنایی با اجرا داشته باشند ترجیح می دهند از حالت عکاسی متوالی استفاده نکنند.
البته در خیلی از اجراها شما فقط می‌توانید با دوربین‌های بدون آینه و یا دوربین‌های کامپکت عکاسی کنید. دوربین‌های با لنز قابل تعویض، مانند دوربین‌های DSLR که به علت آینه دار بودن صدای زیادی در زمان عکاسی تولید می‌کنند، در بعضی از اجراها ممنوع هستند. در این شرایط برخی از دوربین‌های کامپکت و بریج رده بالا، مانند Sony RX100 و RX10 و سری Canon GX، می‌توانند نتایج بسیار خوبی ارائه دهند.
با توجه به نکاتی که گفتیم، دوربین‌های زیر می‌توانند گزینه‌هایی باشند که برای بودجه‌های مختلف مناسب هستند:
• Canon R6 Mark II
• Sony A73
• Nikon Z7II
• Fujifilm XT5
• Nikon D500
• Canon 90D
لنزهای سریع(لنزهای با دیافراگم بازتر) با توجه به نور کم موجود در اغلب تئاترها ضروری هستند. از این نظر، لنزهای فیکس یا پرایم (لنز با فاصله کانونی ثابت) حرف اول را می‌زنند زیرا این لنزها دیافراگم بازتری نسبت به لنزهای زوم( لنزهای با فاصله کانونی متغیر) دارند. اما از آن طرف، داشتن تنها یک فاصله کانونی خیلی وفت‌ها در عکاسی تئاتر شما را محدود می‌کند. پس اگر شما عکاس استخدام شده هستید یا آزادی انتخاب تجهیزات خود را دارید، استفاده از یک لنز زوم سریع بهترین گزینه برای نصب بر روی دوربین DSLR یا بدون آینه شماست.اگر به لنز زوم سریع دسترسی ندارید( چون این لنزها گران‌تر هستند) و می‌خواهید با لنزهای فیکس عکاسی کنید، می‌توانید دو دوربین به همراه داشته باشید تا حداقل یک لنز تله فوتو و یک لنز واید روی هرکدام از آنها قرار دهید.
استفاده از یک لنز که استبلایزر یا لرزشگیر داشته باشد هم مفید است. به این دلیل که چون معمولن از سه پایه استفاده نمی‌کنید، اگر از لرزشگیر لنز استفاده نکنید، خطر محو شدن عکس وجود دارد.
در یک سالن کوچک، لنزی مانند 24-200 میلی‌متر در Sony RX-10 می‌تواند در گرفتن عکسهای واید از کل صحنه و همچنین زوم کردن برای عکسهای نزدیک از اجراکنندگان تطبیق‌پذیری لازم را داشته باشد. یکی دیگر از گزینه های محبوب در بین کاربران و حرفه‌ای‌های بدون آینه یا DSLR، لنز زوم 70-200 میلی متری است که معمولن دارای دیافراگم ثابت f/2.8 می‌باشد.
چند لنز محبوب برای دوربین‌هایی که بالاتر توصیه کرده بودیم را اینجا معرفی می‌کنیم. می‌توانید فواصل کانونی مشابهی را برای مدل و برند دوربین خود پیدا کنید:
• Canon RF 24-70 f/2.8L
• Canon RF 70-200 f/2.8L
• Tamron 28-75 f/2.8
• Nikon 16-80 f/2.8-4
• Fujifilm XF 18-55 f/2.8
این مقاله در روزهای آینده تکمیل خواهد شد.
اگر این مطلب را دوست داشتید پیشنهاد می‌کنیم مقاله اندوه عمیق آقای کمدین که به عکسهای یوجین اسمیت از پشت صحنه فیلم‌های چارلی چاپلین می‌پردازد را بر روی وبسایت مدرسه آرتسنس مطالعه کنید.