ترجمه از امیر‌عباس خلیل‌نژاد هنرجوی مدرسه آرتسنس، ویراستاری از تیم تولید محتوای آرتسنس
«غذا» واژه مورد علاقه خیلی‌هاست. اگر واقعن به غذاها علاقه‌مند باشید، احتمالن دوست دارید عکسهای پر و رنگ لعابی هم از غذاهایی که می‌خورید بگیرید.
عکاسی از غذا Food Photography لذت‌بخش است اما برخلاف تصور خیلی‌ها فقط به ثبت آنچه درون بشقاب است محدود نمی‌شود. در این سبک از عکاسی وقتی به موفقیت می‌رسید که مخاطبان عکسهای شما با نگاه به تصویری که ثبت کرده‌اید احساس گرسنگی کنند.
بهترین ترفندهای عکاسی از غذا
هدف نهایی عکاسی از غذا تلاش برای ثبت عکسی جذاب است که خوشمزگی غذا را نشان دهد. در این مقاله ترفندهای هیجان‌انگیزی برای جلب توجه مخاطب به عکسهای شما از غذاها و شاید راه انداختن آب دهانشان پس از دیدن عکسهای شما را با هم یادگرفته و مرور می‌کنیم.
انتخاب غذا برای عکاسی
بعضی از غذاها در عکس جذاب‌تر از سایر غذاها دیده می‌شوند. غذاهای شیرین و چرب یا غذاهایی سالم و مقوی؟ اگر چیزی در ماهیتابه جلز و ولز می‌کند، احتمالن در عکس هم جذاب‌تر است. عکاسی از هر غذایی که شکلات داشته باشد، نتیجه‌اش حتمن عکس موفقی خواهد بود.
در عکاسی از غذاهای گوشتی، سوژه‌های همیشگی برگرها و سوسیس‌ها هستند که در کنار سایر مواد غذایی گوشتی و چرب مانند بیکن‌ها، پیاز سرخ شده و چاشنی‌ها قرار می‌گیرند. با استفاده از این‌ها در کنار همدیگر می‌توانید به ترکیب‌بندی‌های جذاب و هوس انگیزی برسید.
در عکاسی از شیرینی‌ها همیشه مدل‌هایی را انتخاب کنید که رویه یا مرکزی شیره‌ای دارد، چرا که با جاری شدن شیره آنها، عکس جذاب‌تر خواهد شد. دونات‌ها، انواع پای میوه‌ها، و شیرینی‌های خامه‌ای سوژه‌هایی فوق‌العاده در عکاسی غذا محسوب می‌شوند. فقط کافیست با یک نور جذاب و همچنین ترکیب‌بندی مناسب از آنها عکاسی کرد تا نتیجه عالی باشد.
در عکاسی از شیرینی‌ها، ریختن کمی عسل، سیروپ، يا بستی روی شیرینی به جذاب‌تر شدن آن برای عکاسی می‌افزاید. بخصوص بستیِ در حال آب شدن در هر مرحله‌ای، همیشه سوژه بسیار خوبی برای عکاسی از مواد غذایی است.
از مواد غذایی تازه برای عکاسی از غذا استفاده کنید
یک غذا در عکس باید تازه به نظر برسد، مواد اولیه باید تازه باشند چرا که رنگ مواد اولیه تازه جلوه‌ای جذاب به عکس شما می‌بخشد. وقتی غذا تازه است، طیف رنگ‌های قرمز، زرد و سبز میوه‌ها، سبزیها و مواد گیاهی مختلف در تصویر جذابیتی دو چندان دارند. راه‌های متفاوتی برای نشان دادن تازگی غذاهای مختلف وجود دارد. باید از بعضی از غذاها به سرعت و پیش از آنکه پژمرده، ذوب (مثل آب شدن بستنی یا شکلات) یا سرد شوند عکاسی کنید. برای مثال، در نظر داشته باشد که روش عکاسی از میوه‌ها و سبزیها با عکاسی از غذاهایی مانند شکلات که تیره هستند و باید به سرعت و پیش از ذوب (آب) شدن عکاسی شوند متفاوت است.
برای عکاسی از غذا از عمق میدان مناسب استفاده کنید
اولین نکته‌ای که در عکاسی از غذا باید به آن توجه کرد دست‌یابی به عمق میدان کم در عکاسی از غذای مورد نظر است. هدف عکاسی از غذا ثبت مهم‌ترین موضوع در بشقاب است؛ وقتی فوکوس تصویر روی مهم‌ترین ماده غذایی موجود در بشقابتان تنظیم شده باشد دیگر نباید نگران پسزمینه باشید چرا که پسزمینه بسیار نرم و محو خواهد بود.
توجه داشته باشید که منظور از این گفته این نیست که پسزمینه هیچ اهمیتی ندارد. همچنان باید عناصر بصری که با غذایی که از آن عکاسی می‌کنید مرتبط است نظیر قاشق و چنگال و کارد یا دستمال سفره را در پسزمینه قرار دهید. برای دست‌یابی به عمق میدان کم توصیه می‌شود که از لنز ۵۰ میلیمتری استفاده کنید. با استفاده از این لنز، تصویر ثبت شده دارای پسزمینهای نرم و محو خواهد بود. علاوه بر این می‌توانید با این لنز با دیافراگم پایین، به میزان مناسبی به سوژه اصلی موجود در بشقاب نزدیک شوید و این سوژه همچنان در فوکوس کامل باشد. اگر دوست دارید در انجام این گونه تنظیمات دوربین در زمان عکاسی به مهارت کامل برسید پیشنهاد می‌کنیم با شرکت در کلاس عکاسی مقدماتی مدرسه آرتسنس، به راحتی همه آموزش‌های لازم در این زمینه را دریافت کنید.
حاصل استفاده از عمق میدان کم در عکاسی از غذاها، قطعن عکسی وسوسه‌انگیز خواهد بود. استفاده از لنزهای پرایم (لنز‌هایی با فاصله‌ی کانونی ثابت) با دیافراگم باز (عدد f کم) عکسی با عمق میدان پایین ایجاد می‌کند که توجه مخاطب را به موضوع اصلی جلب خواهد کرد. لنزهای پرایم که فاصله کانونی کوتاهی دارند (مثل لنز ۵۰ میلیمتر) تصویر شما را نسبت به لنز‌هایی با زاویه دید عریض‌تر (لنزهای واید)، صمیمی‌تر و واقعی‌تر جلوه می‌دهد. با این لنز‌ها هم پسزمینه نرمی خواهید داشت و هم جزییات تصویر مانند لنزهای ماکرو بیش از حد شارپ و واضح نخواهد بود. با لنزهای پرایم سریع (منظور لنز‌هایی که دارای اعداد کوچک‌تر دیافراگم هستند) حتا می‌توان در شرایط نوری کم هم عکاسی کرد و نقاطی که در فوکوس قرار می‌گیرند را با وضوح کافی ثبت نمود.
البته که یک لنز تله سریع نیز به همین اندازه کارساز خواهد بود، مثلن می‌توان با آن در حین آشپزی روی غذا زوم کرد و به این ترتیب نیاز نخواهید داشت برای عکاسی از غذا بیش از حد به موضوع نزدیک شوید و خطر پریدن روغن داغ بر روی دوربین یا لنزتان را به جان بخرید. اگر می‌خواهید در حین طبخ از غذاها عکاسی کنید ایمنی شرط اول است. به ویژه اگر خود شما در حال آشپزی هستید و می‌خواهید از فرآیند پخت آن عکاسی یا تولید محتوا کنید، همواره باید حواستان هم به غذا و هم به دوربین باشد تا بلایی سر دوربین یا آشپزخانه نیاورید.
و در آخر فراموش نکنید که در عکاسی از غذاها با لنزهای زوم، استفاده از فواصل کانونی بالای ۵۰ میلیمتر ( لنزهای تله فوتو) پسزمینهای نرم‌تر را ایجاد خواهد کرد.
مینیمالیست باشید
در زمان عکاسی از غداها نیازی نیست که همیشه خرت و پرت‌‌های زیادی را در عکس‌هایتان بگنجانید. اگر الزامی نیست که چیزی در عکس‌تان حضور داشته باشد، آن را از صحنه حذف کنید. وقتی نوبت به هنر ترکیب‌بندی در عکاسی می‌رسد، همواره به خاطر داشته باشید که در عکاسی از غذاها، کمتر همیشه بیشتر است (Less Is More). در واقع با اتخاذ رویکردی مینیمالیستی در عکاسی از غذاها دیگری چیزی حواس مخاطب را از موضوع اصلی عکس پرت نخواهد کرد. فراموش نکنید که در نهایت هدف این است که قابی تر و تمیز برای غذایی که می‌خواهیم از آن عکاسی کنیم ببندیم نه اینکه یک آشفتگی یا شلوغی بصری برای مخاطبمان ایجاد کنیم.
نور طبیعی بهترین نور است
همانطور که پیش از این در مقاله نور محیط چیست و چگونه در عکاسی از آن استفاده کنیم ؟ گفته بودیم، توانایی و مهارت استفاده از نور طبیعی در عکاسی از غذاها مزیت بزرگی برای یک عکاس به حساب می‌آید. توصیه می‌شود اگر ممکن است حتا عکاسی از غذا را در فضای باز انجام دهید. به جای نورهای مصنوعی یا حتا فلش‌ها، چرا از مادر طبیعت یعنی خورشید به نفع عکاسی خود استفاده نکنیم؟ به علاوه اینکه عکاسی در محیط بسته می‌تواند تنظیم وایت بالانس تصویر را پیچیده‌تر کند و مسائل دیگری پیش بیاورد که ممکن است آزاردهنده باشند.
اگر نمی‌توانید در فضای باز عکاسی کنید، از نور پنجره استفاده کنید
همواره توصیه می‌شود اگر امکان عکاسی در فضای باز وجود ندارد، عکاسی در کنار پنجره انجام شود چرا که در اینجا هم منبع نور طبیعی است. نیازی نیست دقیقن چسبیده به پنجره باشید، بلکه فقط کافیست به قدری نزدیک پنجره عکاسی کنید که نور طبیعی کافی بر روی سوژه خود داشته باشید. به هر ترتیب، با توجه به میزان نوری که از پنجره وارد محیط می‌شود می‌توانید برآورد کنید که تا چه حد باید به پنجره نزدیک باشید.
اگر از نور طبیعی برای عکاسی از غذاها استفاده می‌کنید، توصیه می‌شود عکاسی را یا صبح زود یا در نور طلایی بعد از ظهر انجام دهید. این نورِ نرم و یک‌دست که بطور مستقیم یا از طریق پنجره بر غذا می‌تابد نه تنها موضوع عکاسی را به خوبی و یک‌دست نوردهی می‌کند، بلکه اگر صحنه‌پردازی مناسبی انجام داده باشید سایه‌ها را نیز حذف خواهد کرد.
افزون بر این‌ها، استفاده از نور طلایی نرمِ صبحگاه یا بعد از ظهر، حجم تنظیمات نوری در مرحله ویرایش عکس (post-production) را کاهش می‌دهد. هر چه در طول روز به نور مستقیم سر ظهر نزدیک می‌شوید، متوجه خواهید شد که این نور طبیعی در بالاترین شدت نوری است و برای عکاسی کردن بیش از حد خشن است.
نورپردازی مودی
اگر نور محیط کم است و دسترسی به نور طبیعی هم وجود ندارد، سعی کنید از نورپردازی مودی(Moody Lighting - منظور از این نوع نورپردازی که در محیط‌هایی مثل کافه‌ها و رستوران‌ها بسیار از آن استفاده می‌شود این است که منجر به حال و هوا و احساسات خاصی در مخاطب شود) حداکثر بهره را ببرید. منظور از نوردهی مودی این نیست که الزامن باید یک تکه پارچه یا تلق قرمز را روی لامپ قرار دهیم، بلکه منظور نورپردازی درست است تا تمرکز بر غذا باشد. از نورهای مصنوعی موجود به نفع خود استفاده کنید و یک Spot Light (نور موضعی یا نقطه‌ای) را روی غذا تنظیم نمایید.اگر به این تکنیک‌ها علاقه‌مند هستید فراموش نکنید که با شرکت در کلاس شناخت نور مدرسه آرتسنس می‌توانید به خوبی به استفاده از نورهای طبیعی و مصنوعی در عکاسی از مواد غذایی آشنا شوید.
برای رسیدن به یک عکس شیک، پیشنهاد می‌کنیم غذا را در برابر پسزمینهای تیره قرار دهید تا این تصور به وجود بیاید که در حال عکاسی از غذاها در یک رستوران لوکس هستید.
برای اینکه جلوه نوریِ نرمی را روی غذا ایجاد کنید شما تنها به یک منبع نوری احتیاج خواهید داشت. این گفته در خصوص عکاسی از غذاها به طور کلی صادق است، اما برای این نوع عکاسی با پسزمینه تیره، باید نوری که به پسزمینه می‌رسد را با کشیدن پرده‌ها از بین برد، یا عکاسی را در فضایی تاریک‌تر انجام داد، یا تا بعد از غروب آفتاب صبر کرد.
نور برگشتی از اسپات‌لایتِی که به دیوار‌ها یا سقف تابیده شده است می‌تواند پرتو‌یی روشن اما نرم شده را به سوژه‌ی شما بتابد. اما مراقب ایجاد هایلات شدید (مناطق روشن عکس که بیش از حد نوردهی شده‌اند) بر تاپینگ‌های براق غذاها باشید (منظور از تاپینگ، روچینه‌ها یا مواد خوراکی تزئینی یا اصلی است که روی غذاها قرار می‌دهند).
ترکیب‌بندی غذاها برای عکاسی
در زمان ترکیب‌بندی غذاها برای عکاسی باید بدانیم که آنچه که برای چشم ما لذت‌بخش است، به احتمال فراوان برای مخاطب عکس هم لذت‌بخش خواهد بود. ترکیب‌بندی غذاها چندان دشوار نیست اما نیازمند کمی صبر و حوصله است، بخصوص اگر با تعدادی از دوستانتان بیرون رفته‌اید و قصد دارید از غذایی که سفارش داده‌اید عکاسی کنید.
برای اینکار لازم است هر آنچه روی میز قرار دارد را طوری کنار هم بچینید که تمام اجزای غذای شما را به خوبی نشان دهد و در عین حال تمیز و مرتب هم به نظر برسد. اگر کارد و چنگال وجود دارد، عمومن آنها را به شکل عمودی صاف کرده و کنار بشقاب هم‌تراز می‌کنند. معمولن نوشیدنی‌ها را متمایل به مرکز قاب تصویر قرار می‌دهند اما نه دقیقن در مرکز. نوشیدنی‌ها را باید آنقدر نزدیک گذاشت تا مشخص شود هر کسی کجای میز نشسته است اما به اندازه‌ای هم دور باشد تا سایر اجزای روی میز را تحت‌الشعاع قرار ندهد.
ممکن است ترکیب‌بندی کردن در عکاسی از غذاها در ابتدا کمی پیچیده و دشوار به نظر برسد، اما فراموش نکنید که کلاس ترکیب بندی در عکاسی مدرسه آرتسنس بهترین جا برای آشنا شدن با به‌روزترین قوانین ترکیب بندی در عکاسی معاصر است و بعد از کمی تکرار و انجام دقیق تمرینات کلاسی اینکار برایتان بسیار ساده خواهد شد. در نهایت، می‌توانید لنز دوربین یا گوشی را مستقیمن عمود بر غذاها یا کمی مایل بگیرید و عکاسی کنید و در نهایت در مرحله‌ی ویرایش، از میان عکس‌ها بهترین آنها را انتخاب کرده و ویرایش را انجام دهید.
بر جذابیت سوژه بیافزایید
آیا به خاطر دارید که وقتی بچه بودید مدام به شما می‌گفتند با غذایتان بازی نکنید؟ در عکاسی از غذاها هیچ کس نیست که چنین چیزی را به شما بگوید! تکه‌ای از غذا را با چنگال بلند کنید یا کارد را بردارید و تظاهر کنید که دارید قسمتی از آن را جدا می‌کنید و با عکاسی در این لحظه به جذابیت عکس خود بیافزایید.
همانطور که پیش‌تر گفته شد سعی شما به عنوان عکاس باید معطوف به برانگیختن اشتهای مخاطب باشد، به طوری که حتا اگر آن غذا را نمی‌شناسد بخواهد آن را امتحان کند. حتمن برایتان پیش آمده که وقتی در یک رستوران هستید با نگاه به میزهای کناری گفته باشید «عجب غذایی!» و دوست داشته باشید غذاهای جذابی که دیگران سفارش داده‌اند را امتحان کنید. هدف ما در عکاسی از غذاها ایجاد تأثیری مشابه این است.
به اندازه کافی به سوژه نزدیک شوید
این تکنیک به ویژه در عکسهای اینستاگرامی بسیار پرطرفدار شده است. در این عکس‌ها، ظرف‌های آشپزخانه و مرحله‌ی سرو کردن غذا در عکس ثبت می‌شوند. در پاره‌ای موارد این عکس‌ها فوق‌العاده‌اند اما نه همیشه. به عنوان مثال، اگر غذا و کارد و چنگال‌ها هنوز دست نخورده باقی مانده و چیدمان آن در بشقاب تر و تمیز است، می‌توان از زاویه بالا عکسی کلوز آپ (با قاب بسته) از آنها گرفت. اما اگر چند لقمه از غذا کم شده و بشقاب هم دیگر مثل اول تمیز نیست، چنین عکسی برای مخاطبان جذابیتی نخواهد داشت. از طرفی اگر بخواهید ابتدا بشقاب را تمیز کنید و دوباره عکاسی نمایید هم به نوعی تلف کردن وقت است، چرا که قطعن به زیبایی اولش نخواهد بود.
اما عکسهای کلوزآپ را به طور کل کنار نگذارید، چرا که استفاده از آن به نوع غذای شما بستگی دارند. برای مثال، اگر سوژه مورد عکاسی شما کیک یا بستنی باشد، عکاسی کلوزآپ از آن همچنان جذاب خواهد بود. تنها چیزی که باید در حین این نوع عکاسی در نظر داشته باشید، نوع سوژه مورد عکاسی و تصوری است که مخاطبان با دیدن عکس‌هایتان از آن سوژه خواهند داشت.
صحنه‌پردازی برای عکاسی
در عکاسی از غذاها تأثیر نهایی عکس تا حد زیادی به صحنه پردازی شما وابسته است، به همین دلیل است که در کلاس عکاسی صحنه پردازی شده مدرسه آرتسنس نکات بسیار مهمی در زمینه اصول صحنه پردازی در عکاسی آموزش می‌دهیم. برای عکاسی از غذاها بهتر است سطوح روشن و ساده را کنار گذاشته و از پسزمینههای تیره و بافت‌های جذاب استفاده کنید. می‌توان از فون‌های مشکی یا یک الی دو متر پارچه‌ی مشکی استفاده کرد. از آنجا که فوکوس دوربین روی غذا خواهد بود، این سطوح در حالت محو، پسزمینههای فوق‌العاده‌ای را ایجاد می‌کنند (به علاوه می‌توان آنها را تمیز کرد و مجدد مورد استفاده قرار داد).
آماده‌سازی غذا نیز در این سبک از عکاسی اهمیت دارد؛ در آماده‌سازی همبرگر‌ها از تاپینگ‌های نرم و خمیری استفاده کنید که حداکثر جلوه را به به غذای شما ببخشد یا در عکاسی از دسرها در پاشیدن سس‌ها و امثال آن خلاقیت به خرج دهید. اگر پسزمینه تیره در اختیار ندارید، می‌توانید با خلاقیت در آشپزی حال و هوای خاصی در عکسهای خود ایجاد کنید. برای مثال در آماده‌سازی برگرها می‌توانید با روی هم چیدن ردیف‌های متوالی از محتویات درون برگر حجمی غیرعادی از غذا را خلق کنید.
سوژه را تا حد امکان از پسزمینه دور کرده، و دوربین را به سوژه نزدیک کنید تا پسزمینه به خوبی از حالت فوکوس خارج شود. هر چه عدد دیافراگم کوچک‌تر باشد، لنز به سوژه نزدیک شود، و پسزمینه نسبت به سوژه دورتر قرار گیرد، تأثیر محو شدن پسزمینه محسوس‌تر خواهد بود.
قسمتی از پسزمینه را در عکس خود نشان دهید
برای این کار باید بخشی از محیط پیرامونی را در قاب خود بگنجانید. اگر عناصر بصری جذابی در محیط قرار دارند، گنجاندن آنها در قاب می‌تواند به زیبایی عکس شما بیافزاید. اضافه کردن عناصر پیرامونی در عکس همچنین دیدی کلی از نوع طبخ غذا (به عنوان مثال ملیت غذا) را در اختیار مخاطب قرار می‌دهد بدون آنکه بصورت مستقیم از آن نامی برده شود.
برای مثال، اگر عکسی از پاستای آلفردو گرفته‌اید، و در پس‌‌زمینه‌ی محیط رستوران نوشیدنی وجود دارد، پس مخاطب به راحتی تصور می‌کند اینجا رستورانی ایتالیایی است.
از اینکه با این عناصر بصری آزمون و خطا کنید نترسید، چرا که به این ترتیب قادر خواهید بود عکسی به مراتب جذاب‌تر ثبت کنید که احتمالن از هزاران عکس موجود از آن رستوران در اینستاگرام بیشتر دیده می‌شود.
استفاده از اشیاء برای تزیین قاب
استفاده از یکی دو شیء در عکاسی از غذاها خوب است، اما این اشیاء باید نسبتن ساده بوده و همواره با عمل خوردن غذا مرتبط باشند. برای مثال می‌توانید مواد اولیه خامی که در آن غذا از آنها استفاده شده، یا بشقاب‌های ساده، قاشق و چنگال، نوشیدنی‌ها، و چیز‌هایی نظیر دستمال سفره را در قاب خود قرار دهید. از بشقاب‌هایی با رنگ‌های متفاوت استفاده کنید و جای اشیاء را در قاب تغییر دهید تا عکس‌هایتان متنوع باشند.
فرآیند آشپزی را نشان دهید
همه‌‌ی افراد غذای نهایی که سرو می‌شود را دوست دارند، اما نشان دادن فرآیند طبخ در عکاسی از غذا هم ایده‌‌ای جذاب است. با این عکس‌ها بخشی از فرآیند طبخ غذا را به مخاطب نشان می‌دهید و احتمالن سایر عکس‌ها اشتهاآور‌تر هم می‌شوند. به این منظور، می‌توانید عکس‌هایی از قبل و بعد غذا بگیرید. عکسی از مواد اولیه که در ظرفی مخلوط شده‌اند را کنار عکس نهایی از آن غذا در کاسه یا بشقاب قرار دهید.
بشقاب‌ها باید تمیز باشند
هیچ عکاسی دوست ندارد عکس غذاهایی که ثبت کرده شلخته باشند، مگر آنکه به عمد چنین هدفی را دنبال کند. بشقاب‌ها باید کاملن تمیز بوده و لک نداشته باشند. با تمیز بودن بشقاب‌ها تمام توجه مخاطب معطوف به غذایی خواهد شد که در عکس ثبت شده است. تمیزی بشقاب‌ها رنگ غذاها را نیز بیشتر به چشم می‌آورد. باید عکسی بدون اشکال را ثبت کنید که هر گونه عامل حواس‌پرتی از آن حذف شده باشد.
زوایای دید متفاوت را امتحان کنید
مانند زوایای مختلف نوردهی، باید در حین عکاسی زوایای متفاوت دوربین را نیز امتحان کنید. عکس‌هایی از بالا، کنار، یا زوایای نامتعارف ثبت کنید. عکس‌هایی از خیلی دور یا خیلی نزدیک (بسته) بگیرید. در انتخاب زاویه مناسب برای عکاسی انتخاب‌های زیادی دارید و می‌توانید خیلی خلاقیت به خرج دهید. در حین آزمون و خطا، ممکن است به زاویه بخصوصی برای عکاسی برسید که جلوه‌ی غذا را به کل تغییر داده و تصویر را جذاب‌تر کند.
کمی روغن به غذا اضافه کنید
آخرین توصیه اضافه کردن کمی روغن به سبزیجات است. حجم روغن نباید زیاد باشد، بلکه فقط به اندازه‌ای که آنها را کمی براق کند. سبزیها با این کار زیر نور واقعن می‌درخشند. چنین عکسی غذا را به خوبی توصیف می‌کند و اشتهاآور است. سبزیجات با کمی چربی تازه‌تر به نظر می‌رسند و عکس نهایی با درخشندگی سبزیها و میوه‌ها واقعن به چشم خواهد آمد.
با تنظیمات اولیه دوربین آشنا شوید
عکاسی از غذاها به تنظیمات اولیه‌ی دوربین نیاز دارد که برای دوربین‌های مختلف تقریبن ثابت است. گرایش باب روز این است که تمام قاب در فوکوس باشد. برای این کار به حداقل دیافراگم f/8 یا بالاتر (دیافراگم‌های بسته‌تر) نیاز خواهد داشت.
در پاره‌ای موارد، اگر قصد دارید روی سوژه بخصوصی فوکوس کنید، دیافراگم‌های کوچک‌تر بهتر هستند. برای آنکه تصویر شما در شفاف‌ترین حالت ممکن باشد باید از ایزوی ۱۰۰ استفاده کرده تا از ایجاد نویز در تصویر جلوگیری کنید. اگر نوردهی به درستی انجام شود و نور محیط کافی باشد ایزوی ۱۰۰ بهترین انتخاب خواهد بود.
سرعت شاتر در عکاسی از غذاها اهمیت چندانی ندارد، بنابراین بهتر است دوربین را در حالت اولویت دیافراگم قرار دهید. با این کار در حین تغییر سریع اعداد دیافراگم، نگران سرعت شاتر نخواهید بود.
این مقاله در روزهای آینده کامل می‌شود.