آموزش عکاسی معماری
تکنیک‌هایی برای حرفه‌ای‌ها

اگر هنوز دوربین مناسب خود را برای شروع عکاسی معماری انتخاب نکرده‌اید می‌توانید از مشاوره اساتید ما در کلاس عکاسی مقدماتی مدرسه آرتسنس جهت خرید دوربین استفاده کنید این‌کار قطعن باعث صرفه‌جویی‌های زیادی در وقت و هزینه‌های شما خواهد شد ضمن اینکه در ادامه هم با شرکت در این کلاس بطور کامل با ویژگی‌های دوربینتان و نحوه استفاده از آنها آشنا خواهید شد.

سه پایه و نگهدارنده دوربین مناسب برای عکاسی معماری

یکی از مهم‌ترین وسایلی که به عنوان یک عکاس معماری باید داشته باشید، سه پایه یا هرنوع نگهدارنده دوربین مناسب است. این وسیله به شما کمک می‌کند که  حتا در داخل ساختمان‌های تاریک یا در زمان ثبت عکس‌های معماری در شب و در فضای بیرونی نیز عکس‌های واضح و شارپی بگیرید. سه پایه بهترین انتخاب است و ما بیشتر از هر چیزی استفاده  از یک سه پایه خوب را توصیه می‌کنیم. با این حال، در بعضی مکان‌ها  به‌ویژه بسیاری از کاخ‌ها، خانه‌های سنتی، کلیساها و موزه‌ها  استفاده از سه پایه محدودیت دارد. بنابراین، باید نگهدارنده مناسب دیگری داشته باشید تا در چنین محیط‌هایی که محدودیت وجود دارد بتوانید از آن به عنوان یک نگهدارنده دوربین جایگزین سه پایه استفاده کنید.

برای داشتن چنین وسیله‌ای از یک طرف  خیلی از عکاسان جذب تک‌پایه‌ها می‌شوند که راه خوبی است برای اینکه در زمان گرفتن عکس ثبات بیشتری به دوربینتان بدهید. اما این تک پایه‌ها کاملن ثابت نمی‌ایستند، بنابراین در فضایی با نور کم گزینه ایده‌آلی نیستند، فقط در مقایسه با گرفتن دوربین در دست، خوب هستند، ولی یک سه‌پایه محکم به شما این امکان را می‌دهد که در زمان عکاسی از زمان نوردهی بسیار طولانی‌تری استفاده کنید. 

از طرف دیگر بعضی از عکاسان معماری هم ترجیح می‌دهند به جای استفاده از سه‌پایه‌های معمولی، از سه‌پایه‌های مینیاتوری استفاده کنند. اغلب، ساختمان‌هایی که اجازه استفاده از سه‌پایه‌های بزرگ را نمی‌دهند با سه‌پایه‌های کوچک مشکلی ندارند، زیرا فضای زیادی اشغال نمی کنند و مزاحم دیگر بازدیدکنندگان نمی‌شوند. این موضوع در مکان‌های مختلف متفاوت است، اما در اکثر موارد همینطور است. با این حال، سه‌پایه‌های مینیاتوری موقعیت دوربین شما را به زوایای خیلی پایینی محدود می‌کنند، مگر اینکه سه‌پایه مینیاتوری را به چیزی مثل دیوار یا نیمکت تکیه بدهید که اگر نتوانید این کار را انجام دهید تا دوربینتان کاملن ثابت بماند این امر ممکن است منجر به لرزش دوربین و تار شدن عکس‌ها شود.

به غیر از اینها اگر با گوشی موبایل عکاسی می‌کنید یا دوربین سبک و جمع و جوری دارید می‌توانید از چیزی مثل گیره تثبیت کننده استفاده کنید. نمونه‌هایی از این گیره‌ها با برندهای Manfrotto  که به آداپتورهای اضافی نیاز دارد و نسبتن بزرگ است و Really Right Stuff در بازار موجود است. این وسیله به شما امکان می‌دهد دوربین خود را بطور مستقیم به نرده‌، میز، نیمکت‌ و غیره متصل کنید و البته این ابزار انعطاف‌پذیری بیشتری نسبت به سه پایه مینیاتوری دارد. اینها تقریبن در همه مکان‌ها مجاز هستند، چون سه پایه نیستند و فضای زیادی را برای محدود کردن حرکت افراد دیگر اشغال نمی کنند. اما باید جایی باشید که مکان‌های مناسبی برای گیره‌زدن و اتصال تجهیزات‌ خود داشته باشید، در غیر این صورت اصلن نمی‌توانید از این گیره‌ها استفاده کنید.

لنزهای مناسب برای عکاسی معماری

مانند بقیه ژانر‌های عکاسی، در عکاسی معماری هم لنزها از اهمیت زیادی برخوردار هستند. با این حال هیچ لنزی را نمی توان به عنوان بهترین لنز برای عکاسی معماری در نظر گرفت. همیشه با ترکیبی از لنزهای مختلف می‌توان بهترین نتایج را به دست آورد.

برای عکاسی از ساختمان‌ها هم به لنزهای ثابت یا فیکس و هم به لنزهای زوم احتیاج داریم. لنزهای ثابت(فیکس یا پرایم) شارپ‌تر هستند و بهترین کیفیت اپتیکال را دارند. از طرفی، لنزهای زوم این انعطاف‌پذیری را به شما می‌دهند که به سوژه نزدیک‌تر شوید. گرفتن جزئیات خاص یک ساختمان حتا از یک نقطه‌ی دید خوب هم، سخت است. استفاده از لنز زوم این کار را راحت‌تر می‌کند. از طرف دیگر لنزهای واید به شما این امکان را می‌دهند که فضاهای داخلی را بصورت کامل ثبت کنید و لنزهای تله‌فوتو به شما اجازه می‌دهند که بر روی جزئیات ریزتر در فضاهای معماری زوم کنید.

در هر حال خودتان را محدود نکنید، عکس‌های معماری خوب را می‌توان با هر فاصله کانونی گرفت. اگرچه لنزهای واید محبوب‌تر هستند  چون در فضاهای داخلی بهتر عمل می‌کنند، همیشه پیشنهاد می‌کنیم که در زمان انجام عکاسی معماری یک لنز تله فوتو هم همراه خود داشته باشید. پس از کارکردن با این لنزها قطعن به نتایج عالی‌ای خواهید رسید.در هر صورت اگر بخواهیم تخصصی‌تر به این قضیه نگاه‌کنیم، ایده‌آل‌ترین لنزها برای عکاسی معماری، لنز تیلت شیفت Tilt-Shift است. 

این نوع لنز مشکل اصلی در عکاسی معماری که خطای پرسپکتیو است را برطرف می‌کند( توضیح اینکه در زمان عکاسی معماری از فضای خارجی ساختمان‌ها به نظر می‌رسد که بالای ساختمان‌ها رو به عقب رفته است و این مشکل همان خطای پرسپکتیو است. دلیل دیگر این است که چون بالای ساختمان خیلی دورتر از دوربین است، این اختلال پرسپکتیو باعث می شود که دو طرف ساختمان به سمت بیرون کشیده شوند بطوریکه بالای ساختمان باریک‌تر به نظر می‌رسد. به همین ترتیب، پایین ساختمان به‌خاطر اینکه به لنز نزدیک‌تر است، خیلی بزرگ‌تر به نظر می‌رسد.) البته شما قطعن می‌توانید این مشکل یا خطا را در مرحله ویرایش عکس با نرم‌افزار لایت‌روم هم به راحتی اصلاح کنید، اما انجام این کار ممکن است منجر به از دست رفتن بخش‌هایی از تصویر شود و در نهایت هم اگر نتوانید این کار را به خوبی انجام دهید، ممکن است نتوانید یک عکس بی عیب و نقص داشته باشید، برای درک بهتر نگاهی به مقایسه زیر بیندازید:

در این مورد، عکس سمت راست به وضوح کج به نظر می‌رسد، در حالی که عکس سمت چپی  هرچند که کامل هم نیست، اما صاف‌تر به نظر می‌رسد. لنزهای تیلت شیفت این کار اصلاح خطای پرسپکتیو را در دوربین  و در زمان عکاسی انجام می‌دهند نه در مرحله ویرایش. البته انجام این کار در زمان عکاسی، اغلب منجر به رسیدن به ترکیب‌بندی‌های بهتری می‌شود - رجوع کنید به مقاله هنر ترکیب‌بندی در عکاسی - چون می‌توانید خطای پرسپکتیو را در همان محل عکاسی اصلاح کنید.

لنزهای تیلت شیفت در میان عکاسان معماری حرفه‌ای خیلی محبوب هستند. چون این لنزها طوری طراحی شده‌اند که پرسپکتیو لنز را بدون اینکه نیاز به جابه‌جایی دوربین باشد تغییر بدهند. به همین خاطر، خطوط داخل عکس کاملن صاف و به‌طور مستقیم دیده می‌شوند و نه به سمت داخل تمایل دارند و نه به نظر می‌رسد که قرار است در بی‌نهایت به هم برسند.دلیل دیگر اینکه شیفت افکت در لنزهای تیلت شیفت به ویژه برای عکاسی معماری خیلی کاربردیست این است که این افکت به لنز اجازه می دهد تا نسبت به سنسور دوربین حرکت کرده و زوایای متفاوتی داشته باشد.

اما متأسفانه لنزهای تیلت‌شیفت قیمت بالایی دارند. لنز جدید ۱۹ میلی‌متری تیلت‌شیفت نیکون ۳۴۰۰ دلار قیمت دارد! حتا لنزهای تیلت‌شیفت کار کرده از برندهای معروف هم معمولن در محدوده ۱۵۰۰ تا ۲۰۰۰ دلار هستند و خیلی از عکاسان بودجه کافی برای خرید این لنزها را ندارند.

به همین دلیل می‌توانید از لنز تیلت‌شیفت استفاده نکنید؛ به جای آن در زمان عکاسی از نمای بیرونی هم می‌توانید  از لنز وایدی که دارید استفاده کرده و هرجایی که نیاز دارید، پرسپکتیو عکس را در مرحله ویرایش اصلاح کنید.( نحوه انجام این کار را می‌توانید در کلاس لایت‌روم مدرسه عکاسی آرتسنس بطور دقیق و کامل  یاد بگیرید)  در بیشتر موارد این راه‌حل یعنی اصلاح پرسپکتیو در نرم‌افزار لایت‌روم هم نیازهای شما را بطور کامل برطرف می‌کند. البته در نرم‌افزار فتوشاپ هم امکان اصلاح پرسپکتیو وجود دارد و اینجا باز همان سوال مقایسه بین لایت‌روم و فتوشاپ و اینکه کدام نرم‌افزار برای عکاسان مناسب‌تر است؟ پیش می‌آید که در مقاله‌ای که در این‌باره بر روی وبسایت آرتسنس قرار گرفته‌است می‌توانید اطلاعات جالبی درباره این دو نرم‌افزار و کاربرد هریک از آنها در روند ویرایش عکس پیدا کنید.

خب برگردیم به موضوع اصلی یعنی انتخاب لنز مناسب برای عکاسی معماری، اگر شما یک لنز واید و یک لنز تله‌فوتو دارید، این تنها لنزهایی است که برای تجربه کردن عکاسی معماری واقعن به آن نیاز دارید. بعضی از عکاس‌ها هم دوست دارند از لنزهای میان رده برای عکاسی معماری استفاده کنند؛ در نهایت این به سلیقه شخصی شما بستگی دارد. چیزی مثل لنز ۱۶-۳۵ میلی‌متر برای عکاسی در فضای داخلی و یک لنز تله‌فوتو مثل ۷۰-۲۰۰ میلی‌متر هم برای ثبت جزییات مناسب است. مطمئن باشید با هر کیتی که ویژگی‌های مشابه با اینها داشته باشند هیچ کمبودی نخواهید داشت.

این مقاله در روزهای آینده کامل خواهد شد.