ترجمه از الهه دوستی هنرجوی مدرسه آرتسنس
مینیمالیسم (
Minimalism) در عکاسی یک ژانر بصری خیرهکننده، جذاب و تفکر برانگیز است که عکاسی را به شکل خاصی فراتر از مرزهای تصاویر سنتی میبرد. در واقع این شکل جدید دیدن که توسط عکاسان مینیمالیست معرفی شده، قدرت جمله «کمتر، بیشتر است» را به نمایش میگذارد. عکاسی مینیمال (
Minimal Photography) با خلاصه کردن سوژههای داخل عکس به عناصر ضروری، زیبایی فریبندهای که در سادگی نهفته است، را آشکار مینماید. همچنین این نوع عکاسی بیننده را به تفکر در تأثیر عمیق جزئیات ظریف داخل عکس دعوت میکند؛ بدین صورت که در جایی که وجود هر عنصر در ترکیب بندی، هدف مهمی را دنبال میکند، شلوغی کمتر به معنای فضای بیشتر برای تخیل، رویا پردازی و تفسیر است. پس همانطور که در
کلاس عکاسی مقدماتی مدرسه آرتسنس توضیح داده میشود، عکاسی مینیمالیستی در این قلمرو آرامش بصری، گواهی بر این باور است که هنر میتواند بدون افراط شکوفا شود.
عکاسی مینیمال یک گرایش بسیار محبوب است. همانطور که در بالا هم به آن اشاره کردیم، امروزه مشاهده میکنیم که جمله «کمتر، بیشتر است» به یک باور خلاقانه برای اکثر عکاسان تبدیل شده است. مینیمالیسم در عکاسی تصاویری خلق میکند که در آنها توجه بیننده بر روی یک شیء یا گروهی از اشیاء نزدیک به هم متمرکز میشود. عکسهای مینیمال یک تم اصلی دارند؛ ایده. علاوه بر این، یکی از اصول اساسی در عکاسی مینیمال، ترکیببندی قوی است. در زمان ثبت یک تصویر مینیمال، لازم است که هر چیز اضافی را حذف کنیم و فقط عناصر ضروری را در کادر نگه داریم.فراموش نکنید که شما میتوانید با شرکت در
کلاس ترکیب بندی در عکاسی مدرسه آرتسنس به خوبی اصول این کار را یاد گرفته و بر انجام آن مسلط شوید.
روش مینیمالیسم در هنر با اختصار و سادگی تعریف میشود. تجربه نشان میدهد که هیچ چیز مبتکرانهتر و در عین حال پیچیدهتر از سادگی نیست. عکاسی مینیمال این است که سوژه را به سادهترین و زیباترین حالت خود برسانیم و عکسهایی بگیریم که با تاکید بر جنبههای اصلی سوژه، مثل خطوط و فرمهای جذاب و فضاهای خالی، بی جهت شلوغ نباشند.
هر بار که شما عکسی میگیرید، تصمیم میگیرید چه مقدار از پس زمینه و فضای اطراف سوژهتان را در عکس بگنجانید. اگر در ترکیببندیهای خود به سمت پسزمینههای ساده، فضاهای خالی یا اشکال هندسی کشیده میشوید ممکن است شما هم بصورت ناخودآگاه یک عکاس مینیمالیست باشید.
مبانی عکاسی مینیمال
عکاسی مینیمال ریشه در نقاشی و مجسمهسازی انتزاعی هنرمندان اواخر قرن بیستم دارد. هنرمندان مینیمالیست با خلق آثاری از طریق الگوهای هندسی ساده، خطوط قوی، یا زمینههای رنگآمیزی شده آثاری خلق میکردند که به هیچ چیزی جز خودش در جهان واقعی اشاره نداشت. عکاسان مینیمال این تاکید را بر سادگی و عناصر محدود ترکیب بندی در آثار هنرمندان رشتههای دیگر مشاهده کرده و سپس آنها را در آنچه در دنیای واقعی از داخل ویزور دوربینشان میدیدند اعمال کردند.
برای اینکه شما هم تصاویر مینیمالیستی خودتان را بسازید، در ابتدا باید مطمئن شوید صحنههایی که برای شما جذاب هستند، برای دیگران هم جذاب خواهند بود. الکس باهارلو (Aleks Baharlo) عکاس، درباره عکاسی مینیمال میگوید: « رویکرد اصلی در عکاسی مینیمال، هدایت چشم بیننده به سمت یک شیء یا سوژه خاص و حذف عناصر اضافی در ترکیب بندی است. من طی این سالها یاد گرفتم که در زمان عکاسی به غریزه خود اعتماد کرده و دخالت ان را در فرآیند عکاسی بپذیرم، اما وقتی فکر میکنم میبینم که این واقعن ترسناک است که موضوع اصلی کمتر از پنج درصد از کل فضای کادر را اشغال کند و بقیه فضای کادر کاملن خالی باشد.»
کمتر، بیشتر است
راهنمای عکاسی مینیمال
پینترست پُر از عکسهای جذاب مینیمالیستی است. ولی چطور میتوانیم عکسهای مینیمالیستی زیبایی بگیریم که در شبکههای اجتماعی جلب توجه کند؟ عکاسی مینیمالیستی شاید در نگاه اول ساده به نظر برسد. اما در واقع، پروسهای که برای گرفتن یک عکس مینیمال خوب لازم داریم خیلی پیچیدهتر از آن چیزی است که در ابتدا به نظر می آید. به همین خاطر ما مجموعهای از نکات را در این مقاله جمعآوری کرده ایم تا به شما کمک کنیم در عکاسی مینیمال به نتیجه دلخواهتان برسید، چه به تازگی وارد این عرصه شده و چه سالها در عکاسی تجربه داشته باشید.
در عکاسی مینیمال جزئیات مهم است
برای رسیدن به سادگی مورد انتظار در یک عکس مینیمال خوب، عکس باید دارای خطوط و سایههای ساده، بدون درهم ریختگی جزئیات باشد. برای بسیاری از عکاسان، ساده کردن یک تصویر با دور انداختن برخی از عناصر کار خیلی سختی است، زیرا ما همیشه شنیدهایم که این عناصر وقتی در عکسی قرار میگیرند، حاوی اطلاعات بصری هستند، اما اینجا شما باید یاد بگیرید که چگونه سوژه اصلی یک عکس را مشخص و تمام عناصر اضافی، غیرضروری و غیر مفید را حذف کنید. این تنها راه برای ساختن عکسهای مینیمال خوب است.
اهمیت ترکیب بندی در عکاسی مینیمال
نکته کلیدی این است که به خاطر داشته باشید، سادگی نباید خسته کننده و حوصله سربر باشد. بهتر است حذف عناصر غیر ضروری را هنگام عکاسی و وقتی کادر بندی میکنید انجام دهید و نه در زمان ویرایش عکس. اینکار به شما میآموزد که بیشتر مراقب آنچه میبینید باشید و آنچه که میخواهید خلق کنید را پیش از ثبت، تصور کنید. همچنین فراموش نکنید که برای رسیدن به بهترین ترکیببندی در عکاسی مینیمال باید از فواصل کانونی مختلف و نیز تاثیر عمق میدان استفاده کنید.
استفاده از بافت و رنگ برای عکاسی مینیمال
رنگهای روشن و تضادهای جذابی که میتوانیم با استفاده از آنها در عکسهایمان به وجود بیاوریم از اجزای اصلی عکاسی مینیمال هستند. همین نکته در مورد بافتها هم صدق میکند. بافتها باید به گونهای ثبت شوند که به بیننده اجازه دهند ساختار خود بافت را احساس کند.
هندسه و کاربرد آن در عکاسی مینیمال
معماری مدرن یکی از بهترین سوژهها برای عکاسی مینیمال است. خطوط واضح و تیز و اشکال هندسی قابل تشخیص، برای این شکل از عکاسی خیلی مناسبند.
بار معنایی در رویکرد عکاسی مینیمالیستی
سعی کنید عکسهای معناداری بگیرید. بگذارید عکسهایتان داستان داشته باشند. درصورتیکه امکان داشته باشد سعی کنید از یک عنصر انسانی در عکستان استفاده کنید. ممکن است این عنصر کوچک و نامحسوس باشد، اما قطعن به مرکز عکس تبدیل خواهد شد. یک فرد با قرار گرفتن در میان خطوط هندسی ساده مناظر شهری و معماری، معنای خاصی خواهد داشت.
نکات مهم در عکاسی مینیمال
ما اغلب جمله «کمتر بیشتر است» را میشنویم و این جمله بهویژه برای مواردی که صحبت از مینیمالیسم می شود بسیار مناسب است. عکاسی مینیمال در صورت اجرای درست و موثر، میتواند بسیار ساده اما در عین حال تحسینبرانگیز باشد. اما چطور میتوانید عکسهای مینیمال را تفسیر، درک و خلق کنید؟ رعایت موارد زیر کمک میکند که در این مسیر موفقتر باشید:
برای رسیدن به عکسهای مینیمال بهتر، به سادگی پایبند باشید
یک رویکرد مهم مینیمالیستی که به شما امکان میدهد آن را به سادگی به کارتان بیاورید دقیقن همین است: به سادگی پایبند باشید. اما این حرف به این معنا نیست که کسلکننده باشید. سعی کنید برای عکستان یک سوژه جذاب و چشم نواز را انتخاب کنید تا توجه مخاطب را جلب کند. سوژه شما باید قویترین عنصر عکستان باشد، حتا اگر کمترین فضای ممکن را در کادر اشغال کرده باشد.
سوژه را تا جایی که ممکن است از پسزمینه جدا کنید تا عکسّای مینیمال قویتری داشته باشید
عکاسی مینیمال از این نظر جذاب است که تنها با چند عنصر بصری قوی، تأثیر زیادی بر بیننده عکس میگذارد. به همین خاطر باید سعی کنید همه چیزهای غیرضروری را از کادر حذف کرده و فقط چیزی را که میخواهید سوژه اصلی شما باشد را باقی بگذارید. وقتی اطراف سوژه اصلیتان در عکس فضای بصری کافی وجود داشته باشد، چشمهای بیننده بهطور خودکار به سمت سوژه هدایت میشوند و مخاطب بلافاصله متوجه میشود که عکاس در عکسش چه چیزی را میخواسته نشان دهد. این روش حتا وقتی سوژه نسبت به کل ترکیب کوچک باشد هم به خوبی کار میکند و فقط نکته اصلی این است که سوژه باید در پسزمینهای ساده قرار بگیرد.
در عکاسی مینیمال روی رنگها و بافتها تمرکز کنید
سعی کنید از نوری که در دسترس دارید استفاده کنید تا رنگ بیشتری به صحنه بدهید. هرچند که عکسهای مینیمال خیلی وقتها سیاه و سفید هستند، اما قطعن میتوان آنها را به صورت رنگی هم ثبت کرد. نکته اینجاست که استفاده از رنگهای زنده در عکسهایتان به اندازه استفاده از یک پالت رنگ خنثا مؤثر است. در واقع، همه چیز بستگی به این دارد که میخواهید با عکستان چه پیامی را منتقل کنید. همچنین اضافه کردن برخی تمهای رنگی به یک عکس با رنگهای خنثا یا انتخاب فضای منفی روشن برای سوژهای با رنگ خنثا عالی است. هنگام انتخاب رنگها، به چرخه رنگی ایتن توجه کنید.
در عکاسی مینیمال از فضای منفی استفاده کنید
استفاده درست از فضای منفی میتواند نگاه بیننده را به نقطه مورد نظر در ترکیب بندی هدایت کند. علاوه بر این، استفاده از این تکنیک به چشمهای بیننده اجازه استراحت میدهد و او مجبور نیست بطور دائم چشمان خود را دور کل تصویر بچرخاند، بدون اینکه بداند کجا باید متوقف شود.
برای ثبت عکسهای مینیمال بهتر، چشمانتان را باز نگهدارید
وقتی شروع به تمرین عکاسی مینیمال میکنید، هر روز نمونههای بیشتری از مینیمالیسم را در اطراف خود خواهید دید. وقتی در جاده یا در حال پیادهروی هستید، فضاهای اطراف را ارزیابی کنید، به ترکیبهای رنگی، اشیای جالبی که در فضا جلب توجه میکنند و خطوط ساده توجه کنید. به بالا و پایین نگاه کنید، با دقت و از نزدیک نگاه کنید قطعن به زودی پاداش خود را از این تمرین خواهید گرفت.
در زمان عکاسی مینیمال به خطوط و اشکال توجه کنید
درست مانند استفاده از رنگ در عکاسی مینیمال، استفاده از خطوط هم میتواند تأثیر چشمگیری بر تصویر داشته باشد و بر عنصر اصلی تأکید کند، به خصوص زمانی که عنصر اصلی به خودی خود چشمگیر نباشد.
خطوط افقی یا عمودی قوی به تنهایی یک ترکیب کامل ایجاد میکنند، زیرا ساختار محکمی ارائه میدهند. به این فکر کنید که خطوط شما به کجا منتهی می شود، برای مثال، از مرکز تصویر به لبه و فراتر از آن، یا از گوشه به مرکز، و تصمیم بگیرید که میخواهید نگاه بیننده را به کجا هدایت کنید.
خطوط میتوانند با استفاده از معماری و بناها، خطوط تلفن، خط افق یا کوهها شکل بگیرند و نحوهای که آنها را در ترکیب بندی خود بچینید، تعیین میکند که مخاطبان چگونه عکس شما را درک کرده و احساس کنند. همچنین می توانید از یک الگوی تکرار شونده به عنوان فضای منفی یا پس زمینه استفاده کنید به عنوان مثال کاغذ دیواری ساده یا کاشی های کف، به شرطی که این پسزمینه اینقدر قوی نباشد که توجه را از سوژه اصلی منحرف کند.
راهکارهایی برای گرفتن عکسهای زیبا به سبک مینیمال
مهم نیست در چه سبکی عکاسی میکنید، هروقت عکسی میگیرید عناصر زیادی بر نتیجه نهایی تأثیر میگذارند. اگر میخواهید عکس مینیمال با کیفیتی داشته باشید، باید به هر یک از این عناصر و چگونگی تعامل آنها با هم بهطور دقیق فکر کنید. فقط در این صورت است که نتیجه نهایی موردپسند شما خواهد بود. اینجا به بررسی این عناصر حیاتی در عکاسی و چگونگی استفاده از آنها برای خلق عکسهای مینیمال میپردازیم.
در زمان ترکیب بندی یک عکس مینیمال، تصمیم بگیرید چه چیزی باید در کادر باشد
جوهره عکاسی مینیمالیستی سادگی و پیدا کردن تعادل کامل است. برای گرفتن یک عکس واقعن مینیمال، به تمام عناصری که در کادر شما قرار میگیرند نگاه کنید و تصمیم بگیرید چه چیزی باید باشد و چه چیزی میتواند حذف شود.
ترکیب بندی در عکاسی مینیمالیستی تعیین میکند بیننده به چه چیزی نگاه کند و چگونه عکس شما را ببیند. به عنوان یک عکاس، با استفاده از
هنر ترکیب بندی در عکاسی میتوانید عناصر را به شکلی که میخواهید بچینید (یعنی بیننده اول از همه به چیزی که مد نظر شماست توجه کند)، به خصوص اگر عکسی مینیمال در ژانر عکاسی تبلیغاتی یا عکاسی صحنهپردازی شده و یا عکاسی پرتره میگیرید، میتوانید عناصر ترکیب بندی خود را به گونهای دستکاری کنید که نگاه بیننده به مهمترین قسمتهای عکس مینیمالیستی شما معطوف شود.
برای داشتن عکسهای مینمال بهتر روی سوژه تمرکز کنید
در عکاسی مینیمال، به دلیل ماهیت سادگی و خلوت بودن عکسهای این سبک، سوژه حتا از سایر سبکهای عکاسی اهمیت بیشتری مییابد. سوژه باید به اندازه کافی جذاب باشد که بتواند بدون دیگر المانها یا عناصر ترکیبی در پیشزمینه یا پسزمینه، توجه بیننده را به خود جلب کند. به گفته باهارلو: « سوژه باید جالب باشد، در غیر این صورت یک عکس مینیمالیستی تبدیل به یک عکس خیلی ساده و معمولی میشود.» با انتخاب یک سوژه جالب، عکاسان به بیننده این فرصت را میدهند که تخیل خود را درگیر کند و روایت یا داستان خود را بر اساس تصویر خلق کنند.داستان گویی در عکاسی مینیمال اهمیت بسیار زیاد است و اگر شما هم به این شکل از عکاسی علاقمند هستید پیشنهاد میکنیم فرصت شرکت در
کلاس داستان گویی با عکاسی مدرسه آرتسنس را از دست ندهید.
در عکاسی مینیمال بهتر است از زوایای مختلف از سوژه عکس بگیرید
وقتی در مورد عکاسی مینیمالیستی از منظره یا معماری صحبت میکنیم، عکاس نمیتواند اشیاء را دقیقن به شکلی که میخواهد صحنهپردازی کند. در این حالت میتوانید اطراف سوژه حرکت کنید و از ارتفاعات و زوایای مختلف عکاسی کنید تا بهترین کادر را انتخاب کنید. اگر در عکس جزئیات زیادی وجود داشت، ناامید نشوید. همیشه باید در لایت روم یا فتوشاپ عکستان را ویرایش کرده و آنجا کارتان را تمام کنید.
به ترکیب بندی عکسهای مینیمال توجه کنید
وقتی عناصر کمتری در کادر قرار می گیرند، عناصر گنجانده شده و زوایایی که در آن ثبت میشوند بسیار مهمتر خواهند بود. برای جلب توجه بیننده به سوژه، به عکاسان توصیه میشود که با در نظر گرفتن عناصر ضروری درون کادر، عکسهای خود را با دقت در ویزور ترکیب بندی کنند. حتمن پیش از ثبت تصویر از خودتان سوال کنید آیا همه چیزهایی که در کادر هست ضروری هستند؟ نیکول موریسون (NicoleMorrison) عکاس میگوید:«یک عنصر را حذف کنید و ببینید چطور می شود؛ احساس میکنید که تصویر متعادلتر می شود؟ احساس میکنید که توجه به جایی که میخواهید هدایت می شود؟» میتوانید این کار را بارها و بارها انجام دهید، دوربین را جابجا کنید یا موقعیت خود را تغییر بدهید تا فقط عناصر ضروری باقی بمانند. همیشه می توانید بعد از عکاسی، اشیاء ناخواسته را ویرایش یا حذف کنید. اما برای سادهتر کردن کار، بهتر است از ابتدا به ترکیببندی خوب فکر کنید. بسیاری از عکاسان برای این کار از قانون یک سوم استفاده می کنند که شما هم می توانید آن را به کار ببرید.
از قانون یک سوم برای ساختن عکسهای مینیمالیستی استفاده کنید
قانون یک سوم را به خاطر بسپارید. قانون یک سوم یک قانون سختگیرانه نیست، بلکه یک دستورالعمل مفید است که کمک میکند تا عکس را به شبکهای از سه خط افقی و سه خط عمودی تقسیم کنید و کادر را تا زمانی که سوژه یا سایر عناصر در محل تلاقی آن خطوط قرار گیرند، حرکت دهید. موریسون می گوید: «من معمولن از قانون یک سوم استفاده میکنم تا بدانم سوژه را کجا قرار بدهم. قوانین را یاد میگیرید اما در نهایت به غرایز خود هنگام ثبت تصاویر اعتماد کنید. تصمیم بگیرید کدام قوانین را دوست دارید، کدام ها باید تغییر کنند و کدامها را هم باید کاملن نادیده بگیرید. من به دستورالعمل ها نگاه میکنم، اما معمولن فقط از خودم میپرسم این ترکیب بندی حس درستی دارد یا نه.»
باهارلو هیچ مشکلی با شکستن قانون یک سوم ندارد. او میگوید:« عکاسی من معمولن شامل خطوط متضاد زیادی است: یک افق افقی و سوژه عمودی. یا همه چیز در کادر عمودی است، یا همه چیز افقی است، یا اینکه تضاد این دو است.» ترکیببندیهای مختلف را برای هر عکس امتحان کنید تا ببینید کدامیک برای یک سوژه خاص کارایی بهتری دارد.
تنظیمات دوربین برای عکاسی مینیمال
هر عکسی میتواند مینیمالیستی باشد اگر از موضوع به شکل مناسبی عکاسی کنید، با این حال، با استفاده از اعمال تنظیمات مناسب در دوربین، میتوانید کنترل بیشتری بر حال و هوای مینیمالیستی که قصد دارید در تصاویر خود منتقل کنید، داشته باشید. در این قسمت از مقاله به برخی از این تنظیمات اشاره میکنیم فراموش نکنید که اگر تمایل دارید بصورت کامل بر روی دوربین عکاسی خود مسلط شوید و یا مهارتهای خود را در زمینه عکاسی با دوربین یا عکاسی با موبایل تقویت کنید پس از شرکت در کلاس عکاسی مقدماتی، پیشنهاد ما شرکت در کلاس عکاسی پیشرفته مدرسه آرتسنس است.
در عکاسی مینیمال بهتر است از عمق میدان کم استفاده کنید
با استفاده از عمق میدان کم و محو کردن پس زمینه، میتوانید توجه بیننده را بر روی سوژه اصلی در عکس حفظ کنید. باهارلو میگوید: «من در خیلی از عکسهای مینیمالی که میگیرم از عمق میدان کم استفاده میکنم، با این کار سوژه عکس در فوکوس است و همه چیز در پسزمینه کاملن تار است.» میتوانید با باز کردن دیافراگم، که نور بیشتری به سنسور دوربین میدهد این کار را انجام دهید، یا میتوانید فاصله بین دوربین و سوژه را افزایش دهید و سپس روی سوژه زوم کنید. این کارها باعث میشود پسزمینه محوتر باشد. اگر پشت سوژهتان نور باشد، عمق میدان کمتر میتواند افکت بوکه ایجاد کند و نقاط نور را به دایرههای محو اما زیبا و جذاب تبدیل کند.
برای داشتن عکسهای مینیمال بهتر، نوردهیهای مختلف را امتحان کنید
باز کردن دیافراگم تنها راه افزایش نوری نیست که به سنسور دوربین میرسد. میتوانید سرعت شاتر را هم کم کنید تا نور ورودی بیشتری داشته باشید و عکس پُر نورتری بگیرید. اکسپوژر یا نوردهی بیشتر میتواند یک آسمان ابری را در عکستان به یک فضای سفید تبدیل کند. بهارلو می گوید:« بیشتر عکسهای من فضای منفی سفید رنگ زیادی دارند و به این ترتیب سوژههای خاکستری یا تیره موجود در عکسم برجستهتر میشوند.» او پیشنهاد میکند که براکت کنید، یعنی یک عکس با نوردهی مناسب بگیرید، سپس یک عکس با نوردهی خیلی بیشتر و یکی هم با نوردهی خیلی کمتر. این عکسها با نوردهیهای متفاوت هنگام ویرایش عکس به شما گزینههای بیشتری برای انتخاب می دهد.
در حین عکاسی، میتوانید از تنظیمات دستی دوربین استفاده کنید و انواع مقادیر ایزو،دیافراگم و شاتر را امتحان کنید. مثلن میتوانید تنظیمات دیافراگم را بسته به اینکه میخواهید فوکوس در پیش زمینه باشد یا پسزمینه، تنظیم کنید. این ابزار همچنین به شما این امکان را میدهد که همه چیزهایی که در فوکوس نیستند را محو کنید، تا بیننده بداند باید به چه چیزی در عکس شما توجه کند.
رنگ و عکاسی مینیمال
در عکاسی مینیمالیستی، رنگ یا عدم وجود آن میتواند توجه به سوژه را افزایش دهد، در مخاطب احساسات ایجاد کند یا حتا آرامش را در تصاویر شما به وجود آورد. پیشنهاد میکنیم با آزمایش طیف وسیعی از پالتهای مختلف رنگی، دید هنری خود را زنده یا تقویت کنید.
در عکاسی مینیمال با دقت از رنگ استفاده کنید
ممکن است رنگ را جزء ضروری عکسهای مینیمالیستی خود بیابید. موریسون در محلهای پر از خانه های رنگارنگ زندگی میکند و او معملن در عکسهایش از دیوارهای رنگی محله به عنوان بک گراند استفاده میکند. برای عکسهای محصول، او رنگهای آن برند خاص را از مشتریانش میگیرد. او میگوید: « وقتی من رنگهای برند مشتریام را بدانم یا با همان پالت رنگ کار میکنم یا برای کار کردن با رنگهای مکمل و دیگر رنگها آزادی عمل و انتخابهای بیشتری خواهم داشت.»
اگرچه باهارلو بیشتر سیاه و سفید عکاسی میکند، اما حتا او هم تاثیرات رنگ را کاملن رد نمیکند. «مواردی وجود دارد که استفاده از رنگ، عکس یا سوژه را تقویت میکند. فرض کنید من از یک گل با فضای منفی زیاد عکاسی میکنم و تنها سوژه قابل توجه در کادر، همان گل است. در اینجا اگر رنگ توجه را از سوژه اصلی منحرف نکند، حتمن از آن استفاده میکنم.»
عکاسی سیاه و سفید مینیمال را امتحان کنید
در بسیاری از اوقات رنگ ممکن است یکی از عناصری باشد که نتیجه میگیرید استفاده از آن برای عکسهایتان ضرورتی ندارد. بعضی عکاسان مینیمالیست رنگ را عاملی می دانند که توجه را از فرم منحرف میکند. بیشتر عکسهای باهارلو سیاه و سفید هستند.
بهترین نور برای عکسهای سیاه و سفید مینیمال، نور با کنتراست بالا است، به این ترتیب که عناصر خیلی تیره و خیلی روشن در برابر هم قرار بگیرند. برای اینکار شما میتوانید در روزهای آفتابی، سر ظهر عکاسی کنید تا کنتراست عکسهایتان را به حداکثر برسانید.
مینیمالیسم را در عکاسی محصول بکار ببرید
مینیمالیسم برای عکاسی محصولات خیلی خوب جواب میدهد. مهمترین کاربردش این است که چشم بیننده به محصول که باید همان سوژه اصلی عکس باشد جلب میشود و در عین حال نتیجه هم عکس جالبی خواهد بود. برای اینکار موریسون به دنبال رنگهایی میگردد که با برند سفارش دهنده همخوانی داشته باشند، یا محصولات را از محیط معمولشان خارج میکند. «شاید در عکسهایم مثلن یک کفش را تنها در برابر یک دیوار سیمانی ببینید، تضاد بافتهای نرم کفش و دیوار سخت جالب میشود. تفاوت بین این دو در عکسهای تبلیغاتی واقعن میتواند ویژگیهای خاصی از محصول را برجستهتر کند.»
در عکاسی از محصولات وقتی که عناصر کمی در ترکیب بندی داریم، زاویهای که در آن عکس گرفته می شود بسیار مهم است. عکاسان معمولن از زاویه دید چشم پرنده یا زاویه فلت برای نمایش محصولات استفاده میکنند. موریسون میگوید:
« اینروزها میبینم که گرایش به عکسهای سهچهارم از بالا هم بیشتر شده است.» این عکس ها از زاویهای گرفته میشوند که در نیمه راه بین نمای بالای سر (Overhead) و سطح چشم (Eye level) قرار دارد.
علاوه بر این، برای اینکه به عکاسی مینیمالیستی از محصولات جذابیت بیشتری بدهید میتوانید با نورپردازی بازی کنید. موریسون میگوید: « سایههای بلند و اغراقآمیز، یا سایههای مرموز از چیزی خارج از کادر روز به روز در عکسهای مینیمال تبلیغاتی محبوبتر میشوند.»
تمرینات خود را با چیزهای معمولی که در خانه دارید انجام دهید
همیشه محدودیتها باعث افزایش خلاقیت میشوند، با ایجاد محدودیتهایی برای خود یا پذیرش محدودیتهایی که در حال حاضر با آنها دست و پنجه نرم میکنید، میتوانید خلاقیت خود را تحریک کنید. موریسون میگوید: «برای خودتان ماموریتها و چالشهای مختلفی تعریف کنید. کارهایی که مورد علاقهتان هستند، را مهندسی معکوس کنید.» همچنین او پیشنهاد میکند از چیزهایی که در خانه دارید استفاده کنید تا ببینید با آنها چه چیزایی میتوانید بسازید. از برگ چایهایی که هنرمندانه پخش شده اند تا قطرههای روغن روی کاغذ، از سادهترین عناصر میتوان تصاویر زیبایی خلق کرد. موریسون میگوید:« یک روز برای گرفتن یک عکس مینیمال من چای را از کمدم درآوردم، از آن عکس گرفتم و بعد با همان بسته چای درست کردم و نوشیدم» برای رسیدن به عکسهای جذاب مینیمال خیلی وقتها لازم نیست دنبال چیزهای خیلی خاصی بگردید و فقط کافیست که از چیزی که دارید استفاده کنید و با آن بازی کنید.
عکسهای مینیمالتان را بصورت ملایم ویرایش کنید
عکاسی مینیمالیستی، به تصویر کشیدن جوهر یک صحنه است، بنابراین ویرایشهای لازم بر روی آن هم باید با دقت و ظرافت انجام شود. اگر بصورت مینیمال عکاسی میکنید خیلی مهم است که در برابر وسوسه دستکاری بیش از حد تصاویر خود در مرحله ویرایش عکس مقاومت کنید. روی افزایش وضوح و حفظ جوهره خالص و دست نخورده سوژه تمرکز کنید. حتا خیلی مواقع فقط کافیست با لایتروم بصورت ناحیهای بخشهایی از عکس را ویرایش کنید. اگر تمایل دارید با ابزارهای ویرایش ناحیهای در لایتروم بصورت کامل آشنا شده و به کار کردن با انها مسلط شوید پیشنهاد ما شرکت در کلاس آموزش لایت روم مدرسه آرتسنس است.
در ویرایش نهایی سعی کنید ظاهری طبیعی و ساده به دست آورید.پردازش عکسهای مینیمالیست باید به سادگی خود عکس باشد، باید درک خوبی از کاری که قرار است انجام بدهید داشته باشید، چیزی ساده و پویا. از طرفی میتوانید به جلوههای سوررئالیستی در کار خود فکر کرده و با استفاده از دید هنریتان سوژه را غیرقابل تشخیص کنید، اما در عین حال نتیجه نهایی یک عکس هنری هم باشد.
وقتی عکسهای خود را ویرایش میکنید، در این مرحله فضای بیشتری برای آزمون و خطا خواهید داشت. باهارلو عکسهایش را به سبک مینیمالیستی ویرایش میکند. او می گوید: برای من، ابزار ویرایش فقط تنظیمات ظریف عکس است. من از روشهای سادهای استفاده میکنم. عکسهای رنگی را به سیاه و سفید تبدیل کرده و کنتراست بین سوژه و فضای منفی را به شدت افزایش میدهم.»
با استفاده از لایت روم میتوانید هم تنظیمات ظریف مانند کنتراست، برجستهسازی سایه روشنها و همچنین تغییرات مهمتری مانند حذف اشیاء ناخواسته از عکس را انجام دهید. با کاوش در ابزارهای موجود در لایتروم میتوانید پتانسیل عکسهای مینیمالیستی خود را به حداکثر برسانید و به جلوههای بصری مورد نظرتان دست یابید.
مینیمالیسم در عکاسی؛ بررسی زیبایی شناسانه
در دنیای هنرهای تجسمی، عکاسی به عنوان یک رسانه منحصر به فرد شناخته میشود که میتواند جوهر یک لحظه را در یک فریم واحد تقطیر کند. در میان سبکها و تکنیکهای بیشماری که عکاسان برای ثبت زیباییهای جهان به کار میبرند، در اواخر دهه هفتاد میلادی، مینیمالیسم به عنوان رویکردی عمیق و الهام بخش ظهور میکند. مفهوم مینیمالیسم در عکاسی فراتر از سادگی صرف است و شکل هنری را به فلسفهای ارتقا می دهد که سعی دارد مفاهیم عمیق را با سادهترین چیزها منتقل کند. در ادامه مقاله با ما همراه شوید تا دنیای جذاب مینیمالیسم در عکاسی را از دیدگاهی زیباییشناسانه بررسی کنیم و ببینیم این رویکرد چیست و چگونه توسط عکاسان مینیمالیستی برای خلق عکس های قدرتمند مورد استقبال قرار گرفته است.
مینیمالیسم در عکاسی، هنر حذف عناصر اضافی برای آشکار کردن زیباییهای عمیق در سادگی است
در عکاسی مینیمال هدف این است که تصویر را به عناصر بنیادی آن تقلیل دهیم و یک ترکیب هماهنگ و آرام ایجاد کنیم که توجه و احساسات بیننده را جلب کند. عکاسان مینیمالیست، که اغلب به آنها «شاعران بصری» گفته میشود، در ثبت لحظاتی که تفکر عمیق و تحسین را برمی انگیزد، تسلط دارند. آنها درک میکنند که واقعن گاهی کمتر میتواند بیشتر باشد و زیبایی اغلب در فضاهای خالی پیدا میشود، نه در فضاهای به هم ریخته و آشفته. در عکسهای مینیمال، که محصول این رویکرد زیباییشناسانه و فلسفی هستند، از بعضی عناصر کلیدی برای دستیابی به جلوه های مورد نظر استفاده می شود. اولین عنصر، فضاهای منفی است، که ناحیه اطراف سوژه یا خود سوژه است؛ یک مولفه حیاتی در عکاسی مینیمال. این فضا به چشم بیننده اجازه استراحت داده و تفکر برانگیز بودن عکس را ارتقاء میدهد.
عکسهای مینیمال ممکن است آسمانی خالی، دیواری بیروح، یا میدانی وسیع باشد، اما هدف یک چیز است: تأکید بر سوژه و اهمیت آن. جنبه مهم دیگر مینیمالیسم در عکاسی، سادگی است. عکاسی مینیمالیستی اغلب سوژههایی را نشان میدهد که ساده، بدون شلوغی و بدون آلایش هستند. ممکن است سوژه آن یک درخت تنها در بیابانی وسیع، یک انسان تنها در یک خیابان خالی، یا حتا یک شیء جالب و چشمگیر باشد. تأکید بر سادگی به بیننده این امکان را میدهد که بر زیبایی ذاتی و درونی سوژه تمرکز کند و تصویر را با حس خلوص و آرامش آغشته کند.
رویکرد مینیمالیستی در عکاسی صرفن تصویر را به عناصر اصلی آن تقلیل نمیدهد، بلکه جوهر احساسی یک لحظه را نیز به تصویر میکشد. عکاسان مینیمالیست در تشخیص زیبایی عمیقی که در سادگی نهفته است مهارت دارند. آنها دارای توانایی منحصر به فردی برای تبدیل چیزهای معمولی به تصاویری خارق العاده هستند که بیننده را به مکث، تامل و یافتن آرامش در سکوت کادر دعوت میکند. مینیمالیسم در عکاسی به عنوان فلسفهای توصیف میشود که شامل مشاهده و تجربه جهان از طریق سادگی و آرامش است. این رویکرد ما را ترغیب میکند تا فوقالعاده بودن را در چیزهای عادی بپذیریم، به دنبال زیبایی در فضاهای خالی بین شلوغیها باشیم و در سکوت عکسهای مینیمالیستی آرامش پیدا کنیم. عکاسان مینیمالیست با تسلط بر فضاهای منفی، سادگی، ترکیب بندی، کنتراست، بافت و رنگ، ما را به کاوش در دنیایی از شعر بصری دعوت می کنند که در آن کمتر، واقعن بیشتر میشود.در واقع آنها از زبان بصری منحصر به فرد خود استفاده میکنند تا درک عمیق و قانعکنندهای از آنچه مینیمالیسم در عکاسی دنبال میکند را به بینندگان ارائه دهند. آنها از طریق کار خود، بینش عمیقی را در مورد ماهیت مینیمالیسم در عکاسی و نحوه انطباق آن با احساسات و عقل ما ارائه میدهند. تصاویر آنها برای تسخیر قلب و ذهن ما طراحی شده است و ما را به قدردانی از زیبایی و قدرت سادگی در هنرهای تجسمی دعوت میکند.
عناصر کلیدی مینیمالیسم در عکاسی چیست؟
در میان سبکها و تکنیکهای متنوعی که عکاسان در هنر خود به کار میبرند، مینیمالیسم در عکاسی یک رویکرد جذاب و قدرتمند است. این فلسفهای است که زیبایی سادگی را تجلیل کرده و ما را به کاوش در جهان از دریچهای متفاوت دعوت میکند. با کاوش در عناصر کلیدی مینیمالیسم در عکاسی، به هنر ساده دیدن میرسیم، جایی که کمتر واقعن بیشتر میشود. در قلب مینیمالیسم در عکاسی، هنرِ کاهش را خواهید یافت، راهی برای ساده کردن یک صحنه یا یک سوژه به اساسی ترین عناصر آن که روایتگر مفهومش یا منتقل کننده احساساساتش باشند.
این رویکرد کاهشگرا به دنبال حذف هرگونه حواسپرتی و جزئیات اضافی است و بر روی آنچه واقعن ضروری است تمرکز میکند. هدف این است که میان سر و صدای دنیا، هارمونی بصری ایجاد کنیم و در سادگی آرامش پیدا کنیم. حالا بیایید عناصر کلیدی که مینیمالیسم در عکاسی را تعریف کرده و این سبک را متمایز و جذاب میسازند، بررسی کنیم.
فضای منفی
فضای منفی به ناحیهای اطلاق میشود که سوژه اصلی را احاطه کرده است که عمدن خالی یا خلوت و بدون شلوغی رها شده است.استفاده از این تکنیک برای عکاسی مینیمالیستی اساسی است زیرا مکث بصری ایجاد کرده و به بیننده اجازه میدهد به چشمان خود استراحت داده و به آن فکر کند.فضای منفی چه فضای وسیعی از آسمان باشد، چه یک دیوار ساده یا آب آرام، نقش مهمی در برجسته کردن اهمیت سوژه و ایجاد حس تعادل بصری دارد.
سادگی
سادگی را میتوان تقریبن در هر عکاسی مینیمالیستی پیدا کرد. عکاسان مینیمالیست مهارت بالایی در به تصویر کشیدن سوژههایی دارند که خلوت، ساده، بدون پیچیدگی و اغلب تک افتاده هستند. این سوژهها، که معمولن در زندگی روزمره یافت میشوند، ممکن است شامل یک تک درخت در برابر آسمانی صاف، یک فرد تنها در یک خیابان خالی، یا یک شیء خاص و تکان دهنده باشند. با اولویت دادن به سادگی در یک تصویر، بیننده میتواند توجه خود را به سمت زیبایی طبیعی سوژه معطوف کند. این رویکرد تاکید بر سادگی حس آرامش و خلوص را برمیانگیزد و تاثیر کلی و جذابیت زیبایی شناختی تصویر را افزایش میدهد.
ترکیببندی
ترکیببندی یک عنصر کلیدی در هر شکلی از عکاسی است و در عکاسی مینیمال هم نقشی اساسی دارد. همانطور که قبلن اشاره شد، قوانین ترکیببندی باید به عنوان یک دستورالعمل اساسی در عکاسی در نظر گرفته شود و اغلب به منظور ایجاد ترکیببندیهای متعادل و جذاب اجرا می شود.
در زمان ثبت عکسهای مینیمال، ترکیب بندی دقیق برای جلوگیری از تحت الشعاع قرار گرفتن سوژه توسط فضای خالی یا منفی ضروری است. با رسیدن به تعادل بین سوژه و فضای اطراف، حس هماهنگی ایجاد می شود که از نظر بصری برای بیننده جذاب و رضایت بخش است.
کنتراست و بافت
کنتراست و بافت عناصر حیاتی هستند که به عکسهای مینیمالیستی عمق و بُعد میبخشند. با کنار هم قرار دادن عناصر با تُنها، بافت ها یا فرم های مختلف، عکاسان جذابیت بصری ایجاد کرده و بر اهمیت سوژه تأکید می کنند. تأثیر متقابل نور و سایه، که در عکاسی مینیمالیستی اهمیت بسیاری دارد، حس غنای بصری را به تصویر اضافه میکند. یک گل تنها در برابر پسزمینهای تاریک، یک در فرسوده در نوری ملایم، یا یک درخت برجسته در یک منظره برفی، همه این نمونهها قدرت کنتراست و بافت را در عکاسی مینیمال به نمایش میگذارند.
رنگ یا فقدان آن
رنگ یا فقدان آن نیز نقشی اساسی در عکس های مینیمال دارد. هرچند رنگ می تواند ابزار قدرتمندی در انتقال احساسات باشد، بسیاری از عکاسان مینیمالیستی یک پالت رنگی تک رنگ یا محدود را انتخاب میکنند. محدود کردن پالت رنگی، حواسپرتی بیننده در زمان دیدن عکس را به حداقل میرساند و به بیننده اجازه میدهد روی زیبایی ذاتی سوژه تمرکز کند. عکاسی سیاه و سفید کیفیتی بی انتها و متفکرانه به تصویر میدهد که زیبایی شناسی ساده مینیمالیسم را تکمیل میکند. این عناصر کلیدی بهطور هماهنگ عمل میکنند تا تصاویری خلق کنند که جوهره مینیمالیسم را به تصویر بکشند.
چطور برای عکاسی مینیمال سوژه پیدا کنیم؟
در عصر نویز بصری بیوقفه و انبوه اطلاعات که ما در آن زندگی میکنیم، مینیمالیسم در عکاسی یک پادزهر قانع کننده برای همه این مشکلات ارائه میدهد. مینیمالیسم فلسفهای است که زیبایی را در سادگی جستجو میکند و لحظهها و سوژهها را به عناصر اساسیشان تقلیل میدهد. عکاسی مینیمالیستی ما را به مکث، مشاهده و ستایش آرامش دعوت میکند. چه شما یک عکاس با تجربه باشید یا یک علاقهمند تازهکار، این کاوش شما را هدایت میکند تا عکس های مینیمالیستی خود را ثبت کنید و هنر آرامش بصری را دریابید.در واقع عکاسی مینیمال سفری برای کشف دنیای بیرونی و درونی است. این سبک شما را به چالش میکشد تا دنیا را به شکل متفاوتی ببینید، زیبایی را در سادگی جستجو کنید و پیامهای قدرتمندی را از طریق سادگی منتقل کنید. تسلط بر این هنر به صبر، چشمی تیز بین و توانایی درک زیبایی عمیق در زندگی روزمره نیاز دارد. وقتی وارد سفر عکاسی مینیمالیستی خود میشوید، به یاد داشته باشید که هدف فقط عکس گرفتن نیست؛ بلکه ثبت لحظات، احساسات و داستانها در خالصترین و زیباترین شکل آنهاست. برای ثبت عکسهای مینیمال بهتر در ادامه مقاله ما چند پیشنهاد برای شما داریم،پس با ما همراه باشید:
مهارتهای مشاهدهگری خود را پرورش دهید تا عکسهای مینیمال بهتری بگیرید
عکاسی مینیمال با درک شما از جهان شروع میشود. برای ثبت عکسهای مینیمال، باید یک ناظر دقیق شوید. چشمانتان را برای تشخیص سادگی در میان هرجومرج آموزش دهید. چه در یک شهر شلوغ باشید و چه در یک منطقه روستایی آرام، به دنبال صحنهها، اشیاء یا جزئیاتی بگردید که در زیبایی ساده و مینیمال خود برجسته باشند. ممکن است یک درخت تک در برابر آسمان آبی، یک سوژه تک در فضایی وسیع یا بازی نور و سایه باشد.
در عکاسی مینیمال از فضای منفی استفاده کنید
فضای منفی سنگ بنای عکاسی مینیمال است. در اینگونه از عکسها، این مناطق خالی در کادر هستند که به سوژه فضایی برای تنفس میدهند. با استفاده موثر از فضای منفی، می توانید حس طبیعی تعادل، آرامش و هماهنگی بصری ایجاد کنید. میتوانید با قرار دادن سوژهتان خارج از مرکز، توجه را به فضای خالی اطراف آن جلب کنید. تعادل و تقارن نقش مهمی در دستیابی به یک ترکیب بندی مینیمالیستی ایفا میکنند.
ترکیب بندی ذهنی برای عکاسی مینیمال
ترکیب بندی در دل عکاسی مینیمالیستی قرار دارد. به قوانین ترکیب بندی، مانند قانون یک سوم، خطوط هادی و تقارن توجه کنید. این دستورالعملها می توانند به شما در ایجاد تصاویر قوی و جذاب کمک کنند. به دنبال تعادل شکلها، الگوها و خطوط در کادر خود باشید.
در عکاسی مینیمال قدرت نور را به کار بگیرید
نور شاهرگ حیاتی عکاسی است و در عکاسی مینیمالیستی هم همینطور است. نور طبیعی بصورت ملایم و نرم و پخششده میتواند زیبایی سوژهتان را افزایش دهد. ساعتهای طلایی در هنگام طلوع و غروب، خورشید، نور گرم و کم زاویهای را ارائه میدهد که سایههای بلند و زیبایی ایجاد کرده و حس جادویی را به عکسهای شما اضافه میکند. صبر کردن برای رسیدن به شرایط نوری مناسب ضروری است، زیرا میتواند یک صحنه معمولی را به یک شاهکار تبدیل کند. فراموش نکنید که اگر میخواهید در کار با نورهای طبیعی یا مصنوعی به تسلط کامل برسید بهترین انتخاب برای شما شرکت در کلاس شناخت نور مدرسه آرتسنس است.
در عکاسی مینیمال پالت رنگ را هوشمندانه انتخاب کنید
رنگ در عکاسی مینیمالیستی باید با دقت مورد استفاده قرار گیرد. بعضی از عکسهای مینیمالیستی تک رنگ هستند، بعضی دیگر پالت رنگ محدودی دارند. انتخاب رنگها تأثیر عمیقی بر حال و هوا و اثربخشی کلی یک تصویر دارد. با مطالعه روانشناسی رنگ، میتوانید بینشی در مورد اینکه چگونه رنگهای مختلف میتوانند احساسات خاص را برانگیزند و بر ادراک تأثیر بگذارند، به دست آورید.یک رنگ روشن و زنده در صحنهای آرام یا خنثا، میتواند توجه را جلب کند، از سوی دیگر استفاده از یک پالت هماهنگ از رنگهای ملایم میتواند حس آرامش را در مخاطب برانگیزد.
کادرهای مینیمالیستی را همه جا پیدا کنید
هنگامی که عکسهای منظره مینیمالیستی میگیرید، نقاط آرامتر معمولن بهترین نتیجه را دارند، باهارلو میگوید: «در محیط شهری گرفتن عکسهای مینیمالیستی بسیار دشوار است، اما صحرا، ساحل یا کوهها برای عکاسی مینیمالیستی مناسبتر هستند.»
حتا اگر در یک شهر شلوغ زندگی میکنید، میتوانید موضوعات مینیمالیستی پیدا کنید. به آسمان آبی، دیوارهای خالی، سازههای بتنی، یا چمنزار در پارکها نگاه کنید. به عنوان مثال در پارکها همه این عناصر میتوانند وجود داشته باشند. موریسون میگوید: «در زندگی روزمره تان چشمان تان را باز نگه دارید. من در محلهام عکاسی کردم و بعد از اینکه سعی کردم آگاهانه به آنچه در اطرافم بود توجه کنم، این بک گراندها را در همه جا دیدم.»
در عکاسی مینیمال حتا لازم نیست از خانه خارج شوید تا عکسهای خوبی بگیرید. موریسون برای بسیاری از عکاسی محصولات خود از آپارتمان خود به عنوان استودیو و از کاغذ رنگی برای بک گراند استفاده می کند. با نورپردازی مناسب و استفاده از روشهایی که در مقاله نور محیط چیست و چگونه از آن در عکاسی استفاده کنیم؟ توضیح دادهایم میتوانید سایه روشنهای دراماتیکی در عکسهایتان ایجاد کنید.
این مقاله در روزهای آینده تکمیل خواهد شد.
اگر این مطلب را دوست داشتید پیشنهاد میکنیم مقاله عکاسی مستند؛ از ایده تا اجرا را هم بر روی وبسایت مدرسه آرتسنس مطالعه کنید.