نویسنده مهسا شهپرنیا هنرجوی مدرسه آرتسنس
ماریو جیاکوملی عکاس ایتالیایی (۲۰۰۰-۱۹۲۵) را می‌توان بیش از هر چیز عکاس اندیشه‌های درونی‌اش در آمیزه‌ای از جلوه‌های واقعی و مصنوعی دانست، به طوری که درک عمیق وی از کشور و مردمش ضمن تسلط بر اشکال و عناصر گرافیکی، ترکیب‌بندی‌های جسور و سبک بصری ویژه‌ای را خلق کرده است؛ حتا اولین مجموعه عکس حرفه‌ای او - مشتمل بر عکس مورد بحث - نیز از این قاعده مستثنا نیست. در این مجموعه عکاس سه سال پیاپی ( از ۱۹۵۵ الی ۱۹۵۸م.) به عکاسی در آسایشگاهی پرداخته است که مادرش در سالهای توام با فقر نوجوانی او و در فقدان پدر خانواده در آنجا کار و امرار معاش می‌نمود.
شنبه ۳۰ بهمن ۱۴۰۰
نویسنده مرمر قدکچی هنرجوی مدرسه آرتسنس
بورخس هم مانند گرگور شخصیت اصلیِ داستانِ مسخ کافکا که روزی از خوابِ آشفته به خود آمد و دید در تختخواب خود به حشره‌ای بزرگ تبدیل شده یک روز کور از خواب بیدار شد. از آنجایی که بیماری کوری میراث اجدادیشان بود کوری چشمانش برایش دور از انتظار نبود اما این واقعه تلخ برای کسی که تنها عشقش خواندن و نوشتن است بسیار دردناک تمام شد.
دوشنبه ۲۵ بهمن ۱۴۰۰
نوشته سما معیری هنرجوی مدرسه آرتسنس
گوئررو دومین ایالت فقیر و یکی از خشونت‌زده‌ترین شهرهای مکزیک است چنانکه حاشیه‌نشینی و فقر اجتماعی،اقتصادی و فرهنگی ساکنان آن و فقدان حاکمیت قانون به بحرانی جدی در این منطقه تبدیل شده است. ناپدید شدن افراد تنها یکی از نمودهای این بحران اجتماعی است و این اتفاق موضوع اصلی عکس‌های یائل مارتینز« Yael Martinez» بوده که خود نیز افراد خانواده‌اش را به همین شکل از دست داده است.
شنبه ۲۳ بهمن ۱۴۰۰
نویسنده فاطمه رضایی چله هنرجوی مدرسه آرتسنس
فیلم با ریتمی تند شروع می‌شود و آنقدر حرف دارد که شاید برای گفتنش یک درام دو ساعته زمان بسیار کمی باشد. گوشه‌هایی از داستان شخصیت‌هایش را بازگو می‌کند و با دیالوگی از شخصیت اصلی‌اش، سیلی اول را به مخاطب می‌زند. دیالوگی که مخاطب به هیچ وجه انتظار شنیدنش از زبان یک کودک، حتا زاغه‌نشینش را ندارد. دیالوگی که مخاطب بزرگسال نیز شاید هیچگاه به خود جرات پرسیدن یا حتی فکر کردن به آن را نداده باشد. قاضی از زین 12 ساله می‌پرسد میدانی برای چه در دادگاه حضور داری و او جواب می‌دهد : آره، میخوام از پدرمادرم بابت به دنیا آوردنم شکایت کنم.
چهارشنبه ۲۰ بهمن ۱۴۰۰
ترجمه از الهه دوستی هنرجوی مدرسه آرتسنس
موضوع بحث برانگیز پذیرفته شدن عکاسی به عنوان ژانری از هنرهای زیبا، در 200 سال گذشته بارها و بارها مطرح شده است.
آیا به واقع، عکاسی هنری است که به ارزشمندی نقاشی بوده و به همان اندازه شایان توجه است؟ بسیاری از منتقدین هنر معاصر هنوز در مورد این موضوع بحث برانگیز که برای اولین بار در اوایل قرن نوزدهم توسط پیکتوریالیست‌ها مطرح شد، اختلاف نظر دارند. پیکتوریالیسم در قالب یک جنبش هنری بین سالهای 1885 تا 1915 در قدرتمندترین دوران خود بود، اما به دلیل ماهیت فریبنده‌اش که همچنان در بین عکاسان قرن بیستم محبوبیت داشت، حتا در دهه 1940 نیز به شکل نامحسوسی فعال باقی ماند.
شنبه ۹ بهمن ۱۴۰۰
نوشته شیما پازوکی هنرجوی مدرسه آرتسنس
آلیشیا کواده « Alicja Kwade» هنرمند لهستانی - آلمانی متولد 1979 است که اینستالیشنها و اثار حجمی‌اش حول مفاهیم مکان و زمان شکل گرفته‌اند. او مواد معمولی مانند چوب ، شیشه و مس را از طریق فرآیند‌های شیمیایی دستکاری می‌کند تا زودگذر و ناپایدار بودن دنیای فیزیکی را در کارهایش نمایش دهد. آثار او اغلب شامل بازتاب‌ها ، صداهای تکراری و تشدید گمراه کننده این عوامل برای ایجاد فضاهای بی‌مرز و غیر واقعی‌است و بینندگان را دعوت می‌کند تا برداشت خود از واقعیت را زیر سوال ببرند.
چهارشنبه ۶ بهمن ۱۴۰۰
دوباره شروع می‌شود؛ چشمهای پر از خوابم را باز می‌کنم. صدای آژیری که در پس آن خبری هولناک خوابیده
هوشیارترم می‌کند؛ نمی‌دانم صدای پرخاش دو مرد برای تصاحب جای پارک است یا شاید هم آنچه من را از باز کردن چشمانم پشیمان می‌کند تصویر ساختمان سیمانی روبرو است که با قد بلندش همه جا راخاکستری کرده است. قلبم شروع به تندتر تپیدن می کند. ضربان که بالاتر رفت، مغز باور می‌کند که حادثه‌ای ناگوار رخ داده است. آدرنالین و کورتیزول ترشح می‌شوند و من وارد چرخه باطل حمله عصبی دیگری شده و برای نفس کشیدن تقلا می‌کنم.
دوشنبه ۴ بهمن ۱۴۰۰
نوشته معصومه شصتی هنرجوی مدرسه آرتسنس
نوشته: تزوتان تودوروف | ترجمه: اران ابراهیمی مدیسه
نشر بیدگل
در این کتاب با 2 مقاله روبرو هستیم، که هر یک از زاویه‌ای خاص مرزهای هنر با دیگر علوم را به چالش می‌کشد و در انتها مترجم برای درک بهتر مقاله اول، بیانیه فوتوریسم را به کتاب پیوست کرده است.
شنبه ۲ بهمن ۱۴۰۰