آثار رفیک آنادول Refik Anadol هنرمند ترک تبار، دیدگاه جدیدی را در مورد وجود احتمال پیدایش برخورد تکنولوژی پیشرفته و هنر امروزی ارائه کرد. این پروژه‌ها که در آنها به روش‌های مختلف از علم و تکنولوژی برای بیان هنری استفاده می‌شود دریچه ای جذاب به دنیای شگفت‌انگیزی برای مخاطبان ایجاد می‌کنند.
دوشنبه ۳۱ خرداد ۱۴۰۰
این مجموعه عکس داستان یا به عبارت دقیق‌تر، بخشی از داستان، دو دختر بچه به نامهای گیله و بلیندا است. در سال 1999، زمانی که آنها به ترتیب 10 و 9 ساله بودند و در روستایی در بوئنوس آیرس زندگی می‌کردند، مسیر زندگی‌شان با الساندرا سانگوئینتی عکاس برخورد کرد. سانگوئینتی به این دختران علاقمند شده بود و عکس‌هایی گرفت تا "جهان غنی ولی شکننده و بی‌نظارت آنها را تثبیت کند". همانطور که در مونوگراف قبلی و معروف سانگوئینتی با عنوان "در روز ششم" هم انجام شده بود، این مجموعه عکس هم بیش از یک مستند ساده است.
شنبه ۲۹ خرداد ۱۴۰۰
روزی نیچه در شهر تورین ایتالیا از خانه بیرون می‌آید و می‌بیند که اسب درشکه‌چی حرکت نمی‌کند و درشکه‌چی مجبور می‌شود او را شلاق بزند اما باز هم اسب سر جایش ایستاده و تکان نمی‌خورد. نیچه به سمت اسب می‌دود، دستانش را دور گردن اسب می‌اندازد و زار زار گریه می‌کند. از آن روز به بعد ده سال پایانی زندگی‌اش را در جنون به سر می‌برد.
پنج شنبه ۲۷ خرداد ۱۴۰۰
هنر تعاملی «Interactive Art» یکی از شاخه‌های هنر معاصر است که بر تعامل میان مخاطب و هنرمند تاکید دارد. بنابر گفته Kluszczynski متخصص علوم رسانه و فرهنگ و مدیر دپارتمان رسانه‌های الکترونیکی در دانشگاه لودز لهستان « هنر تعاملی مانند یک رویداد شکل می‌گیرد. هنرمند تمام کننده اثر نیست و کامل‌شدن هنر تعاملی نیازمند کار و کنش بازدیدکنندگانی است که فعالیت‌های تعاملی آنان به تولد یک رویداد/ اثر هنری منجر می‌شود». به زبان ساده در «هنر تعاملی» مخاطب باید توانایی کنشگری، تغییر نمایشگری و ساختار فیزیکی اثر را داشته باشد. یکی از استادان دانشگاه مالتا هنرهای تعاملی را اینگونه تعریف می کند: «هنرهای تعاملی، به ژانری از هنر متعلق است که مخاطبان به شیوه‌های مختلف در آن شرکت کرده و از مشارکت و تعامل آن ها محصولی/ اثری پدید می‌آید که تا حد زیادی وابسته به عملکردهای مخاطب است». آنچه که در هنر تعاملی جالب توجه است درک این نکته می باشد که فرآیند هنری توسط هنرمند کنترل نمی شود، بلکه هنرمند هم به یک مشارکت‌کننده در خلق اثر تبدیل خواهد شد، که در این صورت جایگاه سنتی مولف/ هنرمند از بین می رود.
دوشنبه ۲۴ خرداد ۱۴۰۰
بیست و هشتم مارس ۱۹۴۱، ویرجینیا وولف virginia woolf ، در حالی که تنها ۵۹ سال از زندگی‌اش سپری شده بود، پس از نوشتن نامهای به لئونارد وولف (همسرش) اورکُت‌اش را پوشید و خانه را به قصد رودخانه اووز ترک کرد، باران بهاری آب رودخانه را بالا آورده بود، با هر گامی که برمی‌داشت، از زندگی دورتر و به آغوش مرگ نزدیک‌تر می‌شد.
جمعه ۲۱ خرداد ۱۴۰۰
مونا هاتوم متولد بیروت در سال 1952 از والدینی فلسطینی و بزرگ شده در لندن، هنرمندی که هرگز موفق به داشتن مدارک شناسایی لبنانی نشد و در نهایت هم با شروع جنگ داخلی لبنان در 1975 مجبور به اقامت دائم در لندن شد. او تحصیلاتش را در رشته طراحی گرافیک به پایان رساند و مدام در سفر بود. هاتوم گستره متفاوتی از مفاهیم را از طریق چارچوب‌های نظری مختلف بررسی می¬کرد. مفاهیمی چون دغدغه زنان، مهاجران و آسیب دیدگان خشونتهایی اعم از جنگ یا تبعیض نژادی و جنسیتی. کارهایش گاه نقدیست بر سیاست، گاه تفسیریست مبنی بر توصیفات بدن و اغلب درونمایه‌ای قوی دارد از محدودیتهای دنیای درونی انسانها. ویژگی خاص آثار او استفاده از مواد و اشکالیست که حس صمیمیت و نزدیکی در مخاطب بر می-انگیزد. واژه‌های جنگ، خانه، مهاجرت، تبعید و صلح کلید واژه‌های آثار اوست.
چهارشنبه ۱۹ خرداد ۱۴۰۰
می‌دانم همینقدر درست است مینی سریالی به کارگردانی درک سیانفرنس و اقتباس از کتابی به همین نام، نوشته ولی لمب می‌باشد که در 10 می 2020 برای اولین بار از HBO پخش شده است.
داستان سریال که در دهه ۹۰ آمریکا اتفاق می‌افتد، سرگذشت دوقلوهای همسان بردزی «توماس»و «دومینیک» (با بازی همزمان مارک رفالو در دونقش ) را نشان میدهد. این دو برادر با ۶ دقیقه فاصله اما در دو سال متفاوت به دنیا آمده‌اندو البته این تنها تفاوت آنها نیست؛ توماس، به خاطر بیماری اسکیزوفرنی در بیمارستان روانی بستری است و دومینیک، نقاش ساختمانیست که از همسرش جدا شده و تنش‌های درونیاش او را آزرده کرده است.
دوشنبه ۱۷ خرداد ۱۴۰۰
در ستایش سایه‌ها مقاله‌ای است در باب زیبایی‌شناسی به قلم رمان‌نویس برجسته ژاپنی جونچیرو تانیزاکی. تانیزاکی بیش از نیم قرن از سال 1886 تا 1965 در ژاپن به فعالیت ادبی مشغول بود. رمان‌های اندکی که از او به زبان انگلیسی چاپ شده تا حدی بازگو کننده دامنه ذهن خلاق اوست. کتاب حاضر کندوکاو پژوهشی در فرهنگ سنتی ژاپن است؛ نکوهش تازگی و ستایش کهنگی.
شنبه ۱۵ خرداد ۱۴۰۰
پنهان شده در دل کوه‌های بی بدیل زنجان. پاک و یکدست. مردمانش لب چشمه ای خنک آب می‌نوشند و در آنجا تفریح کودکان بازی با گوسفندانیست که هم دارایی و هم گرفتاری پدرانند. دمی صدای گپ و گفت جیر جیرک‌ها شنیده می‌شود و آواز مرغ‌های حق گو. در نبود آنها سکوتِ «مقانک» تو را به درونت می‌کشاند. بر خاک آنجا که قدم می‌گذاری صدایش با تو از سرِّ زندگی می گوید و بویش از خود دورت می کند.
اینجا بهشت کودکی من است.
پنج شنبه ۱۳ خرداد ۱۴۰۰
هنر معاصر، هنر عصر ماست. هنری که احتمالن آیینه فرهنگ و اندیشه جامعه‌ایست که در آن زندگی می‌کنیم و البته بطور خاص دوره‌ای را شامل می‌شود که از لحاظ زمانی مقارن با پایان تدریجی مدرنیسم که به روایتی با ظهور جریان‌هایی چون پاپ آرت، مینی مالیسم و هنر مفهومی که جریان هایی گسسته از ارزش های مدرنیستی بودند، از حدود دهه شصت میلادی رقم خورد. گذار از دوره هنر مدرن به معاصر که همزمان با ظهور اندیشه های فلسفی پست‌مدرن هم بود که بی‌شک این فلسفه معاصر ریشه های اندیشه جریان هنر امروز را تا حد زیادی تشکیل می دهد.
یکشنبه ۹ خرداد ۱۴۰۰
جوزف کودلکا، در سال ۱۹۳۸ در یکی از روستاهای چکسلواکی به نام مراویا به دنیا آمد. او زندگی عجیب و غریبی داشت که بخش اعظم آن به انتخاب خودش در خانه بدوشی و بی‌هیچ منزل و مایملکی سپری شده همانطور که خودش اشاره می‌کند:
«من دو دست پیراهن دارم، دو سال پیش دوتای دیگر هم خریدم ولی هنوز حتی به آنها دست نزده‌ام و در واقع مازاد هستند. من یک شلوار و یک جفت کفش را یک سال و یک کت را دو سال می‌پوشم و برای مواقع سفر هم یک کیسه خواب خوب دارم.»
او دوست دارد مانند مردمی که در عکس‌هایش هستند زندگی کند و می‌‌گوید: «به آنچه که ندارم، نیازی نداشته‌ام.»
چهارشنبه ۵ خرداد ۱۴۰۰
نانسی هولت متولد آوریل ۱۹۳۸ در ماساچوست آمریکا است. وی در رشته¬ زیست شناسی تحصیل کرده و در سال ۱۹۶۰ به نیویورک نقل مکان کرد تا به عنوان دستیار ویراستار ادبی در مجله «Harper’s Bazaar» مشغول کار شود، در همان سال با هنرمندی به نام رابرت اسمیتسون ملاقات کرد، آن ها در سال ۱۹۶۳با یکدیگر ازدواج کردند و سرانجام نانسی هولت در فوریه ۲۰۱۴ از دنیا رفت.
هولت فعالیت هنری خود را به عنوان عکاس و ویدیو آرتیست، با همکاری هنرمند دیگری به نام ریچارد سرا در پروژه «بومرنگ-۱۹۷۳» آغاز کرد. او کار خودش را در حوزه¬های مجسمه سازی و اینستالیشن گسترش داد اما شهرت او بخاطر کارهای شگفت انگیز و عظیمش در حیطه لند آرت است.
دوشنبه ۳ خرداد ۱۴۰۰
سوزان ورشام (Susan Worsham) اولین کلاس عکاسی خود را هنگام تحصیل در زمینه طراحی گرافیک گذراند. در سال ۲۰۰۹ نامزد دریافت جایزه سانتافه برای عکاسی شد و کتابش «برخی از مسیرهای روباه‌ها در ویرجینا» موفق به دریافت جایزه دوم در رشته هنرهای زیبا در مسابقه بین‌الملی«Blrub photography book now » گردید و همچنین در سال ۲۰۱۰ اولین جایزه «TMC/ kodal film Grant » به وی اعطا شد.
عکس‌های وی در مجموعه‌های خصوصی نگهداری می‌شوند و در سال‌های اخیر توانسته چندیدن نمایشگاه انفرادی و گروهی برگذار کند.
شنبه ۱ خرداد ۱۴۰۰