بایگانی مقالات

شامل

«هنر کاردستی نیست، انتقال احساسات است.»
درباره تولستوی و آثارش

نویسنده مرمر قدکچی هنرجوی مدرسه آرتسنس

«وقتی آدم دارد تورگینوف می‌خواند، می‌داند که دارد تورگینوف می‌خواند. وقتی آدم تولستوی می‌خواند، می‌خواند چون نمی‌تواند آن را زمین بگذارد.» این نقل‌قول، یادداشتی فرعی در حاشیه‌ مدخل تولستوی، از کتاب «درس‌گفتارهای ادبیات روس» اثر ناباکوف است. لئو نیکلایویچ تولستوی یکی از مشهورترین نویسندگان، اندیشمندان و از بزرگترین شخصیت‌های تاریخِ روسیه است. پدر و مادرش پیش از نه سالگی او درگذشتند و سرپرستی او را عمه‌اش بر عهده گرفت، کسی که به او لذتِ معنویِ عشق را آموخت، تولستوی در رشته حقوق نام‌نویسی کرد و دیری نپایید که تحصیل و دانشگاه را کنار نهاد.
شنبه ۲۷ فروردین ۱۴۰۱

 

درباره دیدن تصاویر در عکاسی خیابانی-
مقاله‌ای از آرتور ارنست سوییت

ترجمه امیر قادری،ویراستاری از تیم تولید محتوای آرتسنس

در دهه گذشته بیش از ده‌ها مسابقه عکاسی خیابانی را داوری کرده‌ و در آن مسابقات هزاران هزار عکس را نگاه کردم و با این حال، هنوز به عکس‌هایی برخورد می‌کنم که باعث مکثم می‌شوند یا من را در تشخیص خوب بودن یا بد بودنشان به بن بست می‌رساند. گاهی اوقات بنا بر دلایل بسیاری،مشخص است که یک عکس به وضوح خیلی خوب یا خیلی بد است اما بیشتر اوقات این سردرگمی در قضاوت به این دلیل است که نمی دانم بطور دقیق درباره عکسی که می‌بینم به چه چیزی فکر کنم.
دوشنبه ۲۲ فروردین ۱۴۰۱

 

تَرَک های زیر پوستی
مجموعه عکسی از سیدحامد سیدمراد هنرجوی مدرسه آرتسنس

حامد سید مراد یکی از هنرجویان خوب کلاس فاین آرت مدرسه آرتسنس است. این مجموعه ماحصل تلاش‌های او در ترم دوم این کلاس یعنی کلاس مجموعه عکس است. او در بیانیه‌ای مجموعه عکس ترک‌های زیرپوستی آورده است: شنبه ۲۰ فروردین ۱۴۰۱

 

درباره ناداو کاندر و عکس‌هایش

تالیف و ترجمه از شقایق نصر هنرجوی مدرسه آرتسنس

ناداو کاندر Nadav Kanderعکاس، هنرمند و کارگردان، یکی از هنرمندان مشهور معاصر است که در عکاسی بر دو ژانر پرتره و عکاسی منظره تمرکز دارد. او عمده کودکی خود را در آفریقای جنوبی گذراند و آشناییش با هنر عکاسی توسط پدرش آغاز شد. زمانیکه این خلبان خطوط هوایی در سفری به نیویورک دوربینی تهیه کرد که سفرهای خانوادگیشان به نقاط مختلف را مستند کند.
سه شنبه ۱۶ فروردین ۱۴۰۱

 

عشق یا جنون
درباره عکسی از نن گلدین

نویسنده سعیده محمدی هنرجوی مدرسه آرتسنس

نن گلدین (Nan Goldin) متولد ۱۹۵۳ از شناخته‌شده‌ترین عکاسان معاصر است که بیشتر او را با عکس‌هایی که از خود و حلقه‌ دوستان و خانواده‌اش گرفته می‌شناسند. دوربین بخشی از زندگی روزمره گلدین است، «مثل راه رفتن یا غذا خوردن»، و وسیله‌ای است برای ثبت زندگی‌اش. در واقع، وجه شاخص هنر گلدین نقشی است که او در محو کردن شکاف میان عکس‌های هنری و عکس‌های خودمانی داشته، و نیز کنش‌گری او در قامت یک عکاس. او به هیچ وجه یک عکاس مستند خنثی و بی‌طرف نیست. گلدین با این رویکرد، موضوعاتی را در جریان اصلی گفتمان هنری و اجتماعی جامعه مطرح کرده که پیش‌تر در حاشیه و خفا قرار داشتند؛ مسائلی که اغلب حول موضوعاتی مانند جنسیت و وابستگی عاطفی می‌چرخند.
یکشنبه ۱۴ فروردین ۱۴۰۱